کودکان دچار معلولیت و انجام تمرینات توان بخشی در منزل: موانع پیروی از توصیه های درمانگران

هدف: انجام تمرینات توانبخشی توصیه شده درمانگران در منزل نقش مهمی در موفقیت برنامه توانبخشی کودکان معلول ایفاء می کند. هدف از انجام این مطالعه تعیین موانع پیروی والدین کودکان معلول از انجام تمرینات توانبخشی در منزل بود. روش بررسی: در این مطالعه پیمایشی، والدین همه ۶۰ کودک معلول که در مراکز سرپایی توانبخشی شهر بیرجند در مهرماه ۱۳۸۸ خدمات کاردرمانی، گفتاردرمانی و فیزیوتراپی دریافت می کردند، مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه نیمه ساختار یافته محقق ساخته و اعتبار یابی شده ای که شامل سوالاتی در مورد «میزان پیروی» و «۲۱ مانع پیروی از انجام تمرینات در منزل» بود، جمع آوری شد، برای تحلیل نسبت شانس عدم پیروی از توصیه ها در مواجهه با هر یک از موانع از  آزمون کای دو و تست دقیق فیشر و برای سنجش ارتباط بین تعداد موانع با پیروی از انجام تمرینات از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: چهار عامل« نداشتن وسایل انجام تمرینات در منزل» (۰/۰۰۳=P)، «راغب نبودن کودک به انجام تمرینات و عدم تمایل مراقب به ناراحت کردنش» (۰/۰۲۴=P)، «نگرانی مراقب از احتمال آسیب رساندن به کودک ضمن انجام تمرینات» (۰/۰۲۷=P) و «نداشتن مهارت کافی برای انجام تمرینات در منزل» (۰/۰۴۷=P) خطر عدم پیروی والدین از توصیه انجام تمرینات در منزل را به میزان معناداری بالا می برد. بین تعداد موانع درک شده با پیروی از توصیه انجام تمرینات در منزل نیز ارتباط مستقیم معنادار وجود داشت (۰/۰۰۸=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد با طراحی تمرینات به گونه ای که کودک آن را دوست بدارد و تلاش در راه کمک به والدین در کسب ابزار، دانش و مهارت لازم بتوان پیروی والدین از تمرینات منزل را ارتقاء بخشید.

Keywords:

Rehabilitation , Home exercise , Parental compliance , Disabled children , موانع پیروی , تمرینات توان بخشی , کودکان معلول , والدین