کاربرد هیومیک اسیدو کود بیولوژیک ازته وجلبک دریایی برشاخص های رشد وعملکرد گل در گیاه گلرنگ (carthamus tinctorius. L) در شرایط آب و هوایی اراک

کشت دانه های روغنی همیشه بخش مهمی از فعالیت های کشاورزان را تشکیل می داده است.اهمیت آن امروزه درکشور ما باتوجه به میزان مصرف روغن بیش از پیش آشکار می باشد. (خواجه پور. ۱۳۷۰ و برزگر . ۱۳۷۸). گلرنگ گیاهی از خانواده استراسه می باشد و خصوصیات مطلوب و خاص این گیاه نظیر خواص طبی، صنعتی، غذایی، کیفیت بالای روغن دانه به جهت وجود بیش از ۸۰ درصد اسیدهای چرب غیراشباع به خصوص اسیدچرب لینولئیک و اولئیک، مقاومت باال به شوری و خشکی، نیاز رطوبتی کم، سازگاری وسیع ه درجه حرارت های پایین زمستان و باالی تابستان وفصل رشد و نمو کوتاه در کشت تابستانه از جمله مواردی است که گلرنگ رابعنوان یک گیاه روغنی باارزش مطرح ساخته است(احمدی و امیدی، ۱۳۷۳). در این آزمایش تاثیرهیومیک اسید و کود بیولوژیک ازته و عصاره جلبک دریایی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ بهاره در مزرعه ای در ۵ کیلومتری جنوب شرقی اراک جاده خمین اجرا گردید. نتایج نشان داد بر طبق نتایج حاصل از تجزیه واریانس ارتفاع بوته در گیاه گلرنگ مشخص گردید مصرف کودهای مختلف شامل کود بیولوژیک (نیتروکسین)، کودشیمیایی، اسید هیومیک، جلبک دریایی و ترکیب آنها بر صفات مورد بررسی تاثیر مثبت داشته و بیشترین تاثر را کودهای شیمیایی داشته اند و پس از آن کودهای بیولوژیک ترکیبی بیشترین تاثیر را داشته و با توجه به اختلاف تاثیر کودهای شیمیایی با کودهای بیولوژیک کودهای ترکیبی بیولوژیک پیشنهاد می گردد.

Keywords:

کود بیولوژیک نیتروکسین , جلبک دریایی , هیومیک اسید , گلرنگ , شاخص های رشد