مدیریت کوریکولوم پنهان با استفاده از بازاندیشی گروهی جهت رسیدن به شایستگی بالینی

در آموزش علوم پزشکی کوریکولوم پنهان بیشترین تاثیر را در محیط های آموزش بالینی دارد(۱) نویسندگان تعابیر متعددی از کوریکولوم پنهان دارند هافرتی و فرانک در آموزش پزشکی بیان کرده اند که این آموزش یک فرآیند انتقال فرهنگ اخلاقی و انتقال هنجارها و قوانین مربوط به احساسات و رفتار دانشجویان گروه پزشکی در محیط بالینی آموزشی به عنوان یک محیط اخلاقی است همچنین آنان اذعان داشته اند که تنها یک بخشی از این فرهنگ در ساعات برنامه درسی بطور رسمی به دانشجویان انتقال می یابد اما ارزش ها، باورها و رفتار های قابل قبول بیش از پیش در آموزش پزشکی از طریق کوریکولوم پنهان انتقال می یابد(۲) در برخی مطالعات نشان داده شده است که دانشجویان نمونه های از چالش های اخلاقی را در محیط های بالینی را شناسایی کرده اند، که نتایج حاصل از همه ی آن ها این را نشان می دهد که برنامه درسی رسمی یادگرفته شده با تجارب آنان در بالین در تضاد می باشد و فراتر از آن تاثیرات اخلاقی کوریکولوم پنهان بروی دانشجویان بوده است که مانع از انتخاب صحیح در موقعیت های مختلف برای آنان شده است(۳) دیوید در سال ۲۰۱۲ در مطالعه ی کیفی خود تحت عنوان استفاده از کوریکولوم درسی پنهان برای آموزش حرفه ای کارآموزش جراحی نشان داد که کوریکولوم پنهان نفوذ بسیار قدرتمندی بر شکل گیری توسعه حرفه ای دانشجویان دارد دانشجویان این مطالعه اذعان داشته اند که ایده های کلی آنان در مورد حرفه و عملکرد بالینی تغییر کرده است علاوه بر آن، دانشجویان با دیدن رفتارهای غیر اخلاقی و حرفه ای اعضای هیات علمی در بالین به طور کلی دید منفی نسبت به اساتید پیدا خواهند کرد (۴) باز اندیشی از شیوه های بنیادی آموزش است که در ارتقاء سطح آگاهی و مهارت در موقعیت های بالینی موثر شناخته شده است که از سال ۱۹۷۵ وارد آموزش پزشکی شد(۵) جهت بازاندیشی موثر پنج مهارت اساسی نیاز است که   عبارت است: خودآگاهی (selfawareness)، تشریح (Description)، تحلیل نقادانه (Critical analysis)، سنتز و ارزشیابی کسب صلاحیت های حرفه ای در آموزش پزشکی که به یادگیری مبتنی بر شایستگی موسوم است همواره دارای ارزش محوری بوده و بر بروندادهای مورد نیاز حرفه تاکید دارد کاربرد آموخته ها و مهارت ها و ارزش های مرتبط با محیط واقعی و قضاوت صحیح و بازاندیشی در فعالیت های روزانه با ارائه خدمت به جامعه از مفاهیم آموزش مبتنی بر شایستگی است(۶) بازاندیشی سبب تقویت رفتار مثبت و حذف رفتارهای نامناسب مراقبتی، بروز تفکر خلاق و نهادینه شدن مراقبت استاندارد مناسب با زمان و استفاده از توانمندی بیشتر پرستاران و شکوفا شدن استعدادهای دانشجویان پرستاری در مراقبت می شود در این راستا و با توجه به این امر که ابعاد مختلف برنامه درسی پنهان و نقش آن در رشد و شکل گیری اخلاق حرفه ای درطول زمان و در قالب محیط های مختلف آموزشی و فرهنگ شکل گرفته در محیط های اکادمیک قابل تغییر است همچنین، نظر به این که توجه افراطی به ابعاد علمی برنامه درسی باعث بی توجهی به سایر ابعاد برنامه درسی و نقش آن درشکل گیری اخلاق حرفه ای شده است و نظر به ویژگی خاص محیط های آموزشی در حیطه علوم پزشکی که دو شیوه تئوری و بالینی را تلفیق و پیامدهای آموزش با حیطه سلامت جامعه مرتبط است و از طرفی تاکید براهمیت روش های فعال و دانشجو محور در یادگیری و لزوم مشارکت فراگیران در فرایند آموزش لذا پیشنهاد می شود برای مدیریت کوریکولوم پنهان از روش بازاندیشی گروهی در دانشکده های علوم پزشکی استفاده شود تا در نهایت شاهد افزیش صلاحیت بالینی دانشجویان باشیم