تاثیر تمرین های واقعیت مجازی بر عملکرد ادراکی - حرکتی دختران تکواندوکار نوجوان

هدف از این مطالعه تاثیر تمرین های واقعیت مجازی بر عملکرد مهارت های ادراکی - حرکتی دختران تکواندوکار بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. با توجه به دسترس بودن انتخاب نمونه ها، جامعه آماری پژوهش حاضر را ۲۴ تکواندوکار (با رده کمربند سفید، زرد، سبز) تشکیل می دهند که با مقدمات ورزش تکواندو آشنایی کامل دارند و با کسب رضایت از خانواده و آزمون های استقامت قلبی عروقی و سطح نسبتا خوب ورزشی انتخاب گردیدند. یک گروه تجربی (۱۲ نفر) و گروه کنترل (۱۲ نفر) تقسیم شدند و پیش آزمون با استفاده از آزمون اوزرتسکی، فرم پارکیو و آزمون های استقامت قلب عروقی به عمل آمد. پروتکل گروه تجربی ۱۲ جلسه تمرین ۳۰ دقیقه ای به مدت ۴ هفته انجام شد. در طی این بازه زمانی هیچ تمرینی حتی به صورت تفریحی انجام ندادند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون مانوا انجام شد. نتایج نشان داد که بین گروه های آزمایشی و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (p≤۰/۰۵). تمرین های واقعیت مجازی باعث افزایش عملکرد ادراکی - حرکتی تمامی مولفه ها شده و تاثیر معناداری بر روی چابکی، استقامت، قدرت، تعادل و انعطاف پذیری و ادراک تکواندوکاران در مقایسه با گروه کنترل دارد ((p≤۰/۰۵ و پیشنهاد می شود در برنامه تمرین های ورزشکاران تکواندو مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

تمرین های واقعیت مجازی , عملکرد , مهارت های حرکتی- ادراکی , تکواندوکار