تاثیر یک دوره تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل ویتامین C بر گیرنده لپتین و شاخص‎های استرس اکسیداتیو در بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به آلزایمر

بیان مساله: کبد، عضو اصلی مسئول کنترل متابولیک و سم زدایی متابولیک است که به طور قابل توجهی به پاکسازی پلاکهای بتا آمیلوئید کمک می کند. اختلال عملکرد کبدی ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد. هدف: بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی همراه با ویتامین C بر آنزیم های کبدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی در موش های صحرایی آلزایمری مواد و روش­ها: مطالعه حاضر یک تحقیق تجربی و بنیادی با پس ­آزمون و گروه کنترل بود که روی ۳۵ سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگو-داولی بین ۱۴ تا ۱۶ ماه انجام شد. نمونه­ها، به طور تصادفی به ۵ گروه (۷ سر در هر گروه) شامل ۱) آلزایمر، ۲) سالم، ۳) تمرین، ۴) ویتامین C و ۵) تمرین + ویتامین C تقسیم شدند. تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرین هوازی بر نوار گردان پرداختند. پروتئین تام موجود در بافت کبد برای اندازه گیری TAC، MDA، سطوح آلانین آمینوترانسفراز (AST)، آلکانین فسفاتاز (AST) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) مورد سنجش قرار گرفت. یافته‎ها: مقادیر AST، ALT و ALP، MDA و TAC در گروه کنترل مبتلا به بیماری آلزایمر به طور معنی‎داری بیشتر از گروه کنترل سالم بود (۰۵/۰>P). پس از مداخله، AST، ALT و ALP در گروه های تمرین و مصرف مکمل ویتامیل C به طور معنی داری کمتر از گروه های عدم تمرین بود (۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: تمرین هوازی و مکمل دهی ویتامین C در بهبود فاکتورهای کبدی در موش­های صحرایی مبتلا به آلزایمر موثر است. با اینحال، تاثیری بر میزان MDA و TAC ندارد.

Keywords:

تمرین هوازی , ویتامین C , آنزیم های کبدی , بیماری آلزایمر