واکاوی دیدگاههای جامعه شناختی انحرافات اجتماعی
Publish place: Police knowledge of North Khorasan، Vol: 1، Issue: 3
Publish Year: 1393
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 173
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_KHS-1-3_006
Index date: 12 December 2023
واکاوی دیدگاههای جامعه شناختی انحرافات اجتماعی abstract
در این مقاله، هدف تبیین عوامل موثر بر انحرافات از یک سو از منظر رویکردهای زیست شناختی و روانشناختی و از سوی دیگر از منظر رویکردهای مختلف جامعه شناختی و بیان انتقادات و نواقص موجود در این رویکردها مورد بررسی قرار گرفته است. رویکردهای زیست شناختی عوامل جسمانی و زیستی نظیر نقص بدن، ویژگی های خاص اندام های بدن، شکل جمجمه و ناهنجاری های کرموزومی را بر انحرافات موثر می دانند. مهم ترین ایرادات بر این رویکرد عدم توجه به تاثیر نهادهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و نیز عدم وجود مدارک و شواهد کافی دال بر اینکه کلیه منحرفین دارای ویژگی های بیولوژیکی مشابهی هستند. رویکرد روانشناختی بر تفاوت های فردی افراد که بر اساس عوامل روانشناختی نظیر هوش و نوع شخصیت تعیین می شود تمرکز دارند و برای یافتن ریشه ها و عواملی که فرد را مستعد رفتارهای انحرافی می نماید باید ویژگی های فردی او نظیر اختلالات شخصیتی، خشم، اضطراب، افسردگی، لذت جویی، کم هوشی و... را شناخت. معمول ترین انتقادات بر دیدگاه روانشناسانه، خصوصا روانکاوی فروید آزمون ناپذیر بودن آن است. زیرا تبیین های روانشناسانه اغلب ذهنی و دور از دسترس ابزارهای سنجش گر عینی است که از دیدگاه روش شناسی علمی پذیرفته شده نیست. رویکردهای جامعه شناختی از قبیل نظریه آنومی دورکیم، نظریه انحرافات مرتون، نظریه عمومی فشار، نظریه فرصت های افتراقی، نظریه پیوند افتراقی، نظریه پیوند اجتماعی و نظریه تضاد، رفتارهای انحرافی را نه نتیجه تفاوت های فردی و نه نتیجه ویژگی های جسمانی و ژنتیکی می دانند، بلکه انحراف را نتیجه فشار ساختارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بر فرد می دانند. و بر نقش ساختارها، نهادها، فرایندها و عوامل اجتماعی موثر بر رفتار فرد متمرکز می شوند.
واکاوی دیدگاههای جامعه شناختی انحرافات اجتماعی Keywords:
واکاوی دیدگاههای جامعه شناختی انحرافات اجتماعی authors
اسماعیل قربانی
دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین فیض آبادی
کارشناس ارشد علوم اجتماعی