مطالعه آزمایشگاهی حذف همزمان گازهای NOx و SO۲ در یک راکتور بستر فورانی

فرایند جذب واکنشی بعنوان یکی از روش های موثر برای حذف آلاینده های گازی شامل اکسیدهای نیتروژن و دی اکسیدگوگرد شناخته شده است. در تحقیق حاضر، جذب همزمان اکسیدهای نیتروژن و دی اکسیدگوگرد با محلول آمونیاک در یک راکتور بستر فورانی پودر- ذره بصورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق، آزمایشات متعددی انجام شد و اثر پارامترهای عملیاتی مختلف نظیر ارتفاع بستر، نسبت مولی جاذب به گازهای آلاینده، غلظت های NOx و SO۲ در جریان گاز ورودی، اختلاف دمای نزدیکی به دمای اشباع آدیاباتیکی و سرعت ظاهری جریان گاز بر بازده حذف گازهای آلاینده بررسی شد. اثر تغییر پارامترهای عملیاتی و شرایط فرایند مختلف مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان می دهد که در راکتور بستر فورانی پودر-ذره، در شرایط بهینه (۲۶ سانتی متر ارتفاع بستر، ۵۵/۰ متر بر ثانیه سرعت ظاهری جریان گاز، نسبت مولی جاذب به گازهای آلاینده معادل با ۲/۲، اختلاف دمای نزدیکی به دمای اشباع آدیاباتیکی برابر با ۱۰ درجه سانتی گراد) و غلظت دی اکسید گوگرد ورودی برابر با ۲۰۰۰ppm بیشترین بازده حذف SO۲ برابر با ۴/۸۹ و در شرایط بهینه و غلظت اکسیدهای نیتروژن ورودی برابر با ۶۰۰ppmبیشترین بازده حذف NOx برابر با ۷/۷۲ بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش ارتفاع بستر و نسبت مولی جاذب به جذب شونده و کاهش سرعت ظاهری و اختلاف دمای نزدیکی به دمای اشباع آدیاباتیکی موجب افزایش حذف گازهای آلاینده می شود. همچنین افزایش غلظت دی اکسید گوگرد و افزایش غلظت اکسیدهای نیتروژن در جریان گاز ورودی به ترتیب موجب افزایش بازده فرآیندهای سولفور زدایی و نیتروژن زدایی می شود.

Keywords:

راکتور بستر فورانی , دی اکسید گوگرد , اکسیدهای نیتروژن , حذف گازهای آلاینده , محلول آمونیاک