تاثیر عصاره هیدروالکلی موسیر بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری

برخی، مطالعات متابولیت های فعال اکسیژن را در سمیت ناشی از جنتامایسین دخیل می‎دانند. از سویی با توجه به خاصیت آنتی‎اکسیدانی سیر هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز عصاره موسیر (Allium hirtifolium Boiss) پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری می‎باشد. این مطالعه تجربی بر روی ۳۲ موش سوری به وزن ۵±۳۰ گرم که به ۴ گروه ۸ تایی، گروه ۱ یا کنترل دریافت‎کننده آب مقطر (۷/۰ سی‎سی)، گروه ۲: تحت تیمار با جنتامایسین با دوز mg/kg ۸۰ جهت ایجاد آسیب کلیوی و کبدی و گروه‎های ۳ و ۴ به ترتیب درمان با عصاره موسیر با دوزهای  mg/kg ۴۰ و ۸۰ به همراه جنتامایسین با دوز mg/kg۸۰ انجام گردید. دوره آزمایش در همه گروه‎ها به مدت ۱۰ روز بود. در پایان آزمایش، ۲۴ ساعت پس از آخرین تزریق، فاکتورهای بیوشیمیایی اوره، کراتینین، اسید اوریک، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز به روش های آزمایشگاهی و آنزیمی متداول اندازه‎گیری شدند. تجویز توام جنتامایسین با موسیر mg/kg ۴۰ موجب کاهش معنی دار فعالیت آلکالن فسفاتاز (۳۶/۴۰±۹۲) در مقایسه با گروه ۲ (۳۶/۴۰±۷۳/۱۵۸) و گروه ۱ (۰۷/۴۴±۴۰/۱۵۷) شده است (۰۵/۰>p). همچنین تجویز همزمان موسیر با جنتامایسین در گروه‎های ۳ (۹۴/۱۷±۵۰/۵۲) و ۴ (۴۲/۱۷±۲۹/۴۲) موجب کاهش میزان اوره خون در مقایسه با گروه ۲ (۱۷/۱۳±۱۸/۵۹) گردیده است (۰۵/۰موسیر می تواند سبب کاهش  فاکتورهای بیوشیمیایی منتج از مصرف جنتامایسین گردد.

Keywords:

موسیر , جنتامایسین , فاکتورهای بیوشیمیایی , اثرات آنتی‎اکسیدانی