اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه بر فاکتورهای اکسیدانی و آنتی اکسیدانی در آسیب کبدی ناشی از بیسفنول A در موش های صحرایی نر

گونه های فعال اکسیژن عوامل سیتوتوکسیک هستند که موجب آسیب اکسیداتیو می شوند. بیسفنول A یک آلاینده سمی، اکسیداتیو و شبه استروژنی است. گیاه خرفه یک محصول امیدوارکننده طبیعی است که می تواند برای جلوگیری از بیماری های مزمن با منشا استرس اکسیداتیو مفید واقع شود. در این مطالعه ۴۹ سر رت نر بالغ (۱۰±۲۵۰گرم) به طور تصادفی به هفت گروه هفت تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل، شاهد (۵۰۰ میکروگرم روغن ذرت/ کیلوگرم وزن بدن)، گروه دریافت کننده سم (۵۰۰ میکروگرم بیسفنول A/ کیلوگرم وزن بدن)، کنترل مثبت (۱۰۰ میلی گرم عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه/ کیلوگرم وزن بدن)، سه گروه تیمار دریافت کننده خرفه (۵۰۰ میکروگرم بیسفنول A+ ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ میلی گرم عصاره هیدروالکلی گیاه خرفه/ کیلوگرم وزن بدن). تمام تزریقات از طریق روش درون صفاقی و طی ۱۴ روز پیاپی انجام شد. سپس تمامی حیوانات با کلرال هیدرات بی هوش شده و نمونه های کبدی جهت تهیه هموژن بافتی جداسازی شدند تا سنجش آنزیم ها آنتی اکسیدانی شامل TAC، CAT، GPx، GSH و MDA در این بافت انجام شود. آنالیز داده ها در نرم افزار آماری SPSS توسط روش ANOVA با تست تعقیبی توکی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که مقادیر MDA، TAC، CAT، GSH و GPX در گروه های تیمار با خرفه نسبت به گروه بیسفنول تعدیل شده اند که این امر حاکی از آن است که عصاره خرفه می تواند سمیت بافت کبدی ناشی از بیسفنول A را بهبود بخشد.

Keywords:

آنتی اکسیدان , استرس اکسیداتیو , بیسفنول A , عصاره خرفه