بررسی اثر داروی سینا کورکومین بروی اختلالات حافظه موش های صحرایی نر دیابتی شده

دیابت موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت میگردد. با توجه به وجود منابع متعدد مبنی بر اثرات بهبوددهنده بیماری دیابت به وسیله ماده موثره زردچوبه و اثر تقویت کننده آن بر حافظه و یادگیری، در این مطالعه اثر تجویز داخل صفاقی و مزمن ماده موثر زردچوبه کورکومین بر یادگیری و حافظه در موش های صحرایی دیابتی بررسی شد. در این تحقیق، موش های صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با کورکومین ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، دیابتی و دیابتی تحت درمان با کورکومین ۱۰ و ۵۰ میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن تقسیم گردید. هفت روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی، کورکومین به مدت پنج هفته تجویز شد. جهت بررسی یادگیری و حافظه، از آزمون اجتنابی غیرفعال استفاده شد. تزریق داروی استرپتوزوتوسین باعث افزایش معنی دار میزان قند خون و کاهش مشخص حافظه کوتاه مدت (STL۱) و حافظه بلندمدت (STL۲) در آزمون یادگیری احترازی غیرفعال شد. تجویز مداوم داروی کورکومین به عنوان ماده موثره زردچوبه در گروه دریافت کننده داروی استرپتوزوتوسین دیابتی شده به صورت معنی دار حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت را افزایش داد. مصرف مزمن داروی سیناکورکومین باعث کاهش اختلالات حافظه و یادگیری و افزایش توانایی نگهداری اطلاعات درحافظه و یادآوری آنها در موش های دیابتی شده گردید.

Keywords:

استرپتوزوتوسین , حافظه , دیابت قندی , کورکومین , یادگیری