تاثیر محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه بر بهبود مهارت های تصمیم گیری اخلاقی-اجتمایی: مقایسه دو راهبرد الگوسازی و مربی گری

این مطالعه به بررسی تاثیر محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه تحت پشتیبانی معلم (الگوسازی و مربی گری) بر بهبود مهارت های تصمیم گیری اخلاقی- اجتمایی دانش آموزان پرداخته است. سه کلاس پایه ششم دبستان انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایشی ۱ (راهبرد الگوسازی)، آزمایش ۲ (راهبرد مربی گری) و آزمایشی ۳ (راهبرد ترکیبی) قرار داده شدند. سه محیط یادگیری با پشتیبانی معلم، به نام محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه طراحی و این پشتیبانی های آموزشی در محیط های یادگیری اعمال شد. پس از اجرای پیش آزمون، یک واحد یادگیری شش هفته ای تصمیم گیری اخلاقی - اجتمایی مبتنی بر مباحثه در مورد داستان های اخلاقی، با پشتیبانی آموزشی الگوسازی، مربی گری، یا ترکیبی اجرا شد. داده های حاصل از پیش آزمون - پس آزمون و آزمون کاربرد مهارت های تصمیم گیری با استفاده از یک طرح کدگذاری که براساس پیشینه پژوهشی مربوط طراحی شده بود، مورد تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون آماری تحلیل واریانس برای اندازه گیری مکرر وتحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان در شرایط یادگیری مبتنی بر مباحثه با پشتیبانی ترکیبی از نظر اکتساب و کاربرد مهارت های تصمیم گیری و رضایت از دو شرایط دیگر عملکرد بهتری داشتند. همچنین، دانش آموزانی که در فرایند مباحثه از طریق الگوسازی پشتیبانی شده بودند، نسبت به گروه مربی گری، در اکتساب و کاربرد مهارت های تصمیم گیری، عملکرد بهتری داشت. کاربردها، محدودیت ها و پیشنهادها برای پژوهش های آینده مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

مهارت های تصمیم گیری , محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه , الگوسازی , مربی گری