بررسی میزان گرایش به خشونت و پرخاشگری در مردان شهرستان شیروان و عوامل موثر بر آن
Publish place: Police knowledge of North Khorasan، Vol: 4، Issue: 15
Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 180
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_KHS-4-15_005
Index date: 13 December 2023
بررسی میزان گرایش به خشونت و پرخاشگری در مردان شهرستان شیروان و عوامل موثر بر آن abstract
پایداری هر جامعه بر اساس روابط حاکم بر آن است ایجاد آسیب و نابهنجاری در اجتماع، روابط حاکم بر اجتماع ها دچار تزلزل می کند و و در پی این تزلزل، تخریب های غیر قابل جبران جسمی، روحی، اقتصادی و اجتماعی پدید می آید. خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی، اولین پایگاه اجتماعی برای جامعه پذیری فرد و تعامل وی با جامعه است. روابط بین خانواده به طور سنتی یا از طریق عادت در طول زندگی تداوم می یابند. بنابراین، خانواده، گروهای دوستی، طایفه ها، همسایگان و فرقه های مذهبی در درون جامعه را می توان با صفت اجتماعی گونه توصیف کرد؛ اجتماع گروهای فوق الذکر برای هدفی مشترک است، هرچند در گاه در بافت و بطن این اجتماع دها نیز تقابل ایجاد می شود. این پژوهش به روش پیمایشی از نظر زمانی مقطعی و از نظر نوع مطالعات کاربردی است و روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم نمونه می باشد. این تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته بر روی مردان شهرستان شیروان در سال ۹۵ که تعداد آنان (۷۳۶۵۸) نفر می باشد و نمونه متشکل(۳۸۲) نفر صورت گرفته است. در این پژوهش برای مقایسه میانگین ها از روش آماری ANOVA و آزمون T و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل سامرز، آزمون رگرسیون خطی چند متغیره به کمک نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین میزان خشونت و پرخاشگری و وضعیت اقتصادی- اجتماعی مردان رابطه معنی داری وجود دارد و همچنین بین ادارات و سازمان ها، رسانه و قومیت با میزان خشونت و پرخاشگری رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین سن مردان شهرستان شیروان با میزان خشونت و پرخاشگری رابطه معنی داری وجود ندارد.
بررسی میزان گرایش به خشونت و پرخاشگری در مردان شهرستان شیروان و عوامل موثر بر آن Keywords:
بررسی میزان گرایش به خشونت و پرخاشگری در مردان شهرستان شیروان و عوامل موثر بر آن authors
مهناز امیرپور
استادیار گروه علوم ارتباطات اجتماعی،دانشگاه ازاد اسلامی واحد تربت جام
علیرضا مکرمی مایوان
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه ازاد اسلامی واحد قوچان