بررسی رابطه انگیزش شغلی و دلبستگی شغلی با بهزیستی روانشناختی کارکنان نیروی انتظامی شاغل شهر بجنورد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه انگیزش شغلی و دلبستگی شغلی با بهزیستی روانشناختی کارکنان نیروی انتظامی شاغل شهر بجنورد انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی– همبسستگی است. در این پژوهش۲۶۰ نفر از کارکنان نیروی انتظامی شاغل در شهر بجنورد با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند، حضور داشتند. اعضای نمونه مقیاس انگیزش شغلی علی آبادی و همکاران (۱۳۸۳)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و مقیاس دلبستگی شغلی کانونگو (۱۹۸۲) را تکمیل نمودند. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های تحلیل رگرسیون تک متغیره و چندمتغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از این بود که مدل رگرسیونی برای پیش بینی بهزیستی روانشناختی از روی دلبستگی شغلی و انگیزش شغلی معنادار بود بر اساس نتایج مشاهده شد که دلبستگی شغلی و انگیزش شغلی واریانس بهزیستی روانشناختی را به طور معناداری در جهت مثبت پیش بینی می کنند (۰/۰۱>P). همچنین بر اساس نتایج مشاهده شد که انگیزش شغلی درونی و بیرونی واریانس بهزیستی روانشناختی را در جهت مثبت تبیین می کند (۰/۰۱>P). این نتایج نشان دهنده اهمیت سازه های شغلی نظیر دلبستگی شغلی و انگیزش شغلی در بهزیستی ذهنی کارکنان است. بنابراین توجه به ویژگی های شغلی در کارکنان، خصوصا کارکنان نیروی انتظامی با توجه به ماهیت حساس شغلی و اثراتی که بر جامعه می گذارند بدیهی به نظر می رسد.

Keywords:

انگیزش شغلی , دلبستگی شغلی , بهزیستی روانشناختی , کارکنان نیروی انتظامی