آزادسازی تجاری و رشد اقتصادی در ایران

مقاله ی حاضر به بررسی رابطه بین سیاست های تجاری و رشد اقتصادی در ایران بر اساس چارچوب مدل رشد درونزای لوکاس(۱۹۸۸)می پردازد. برای اجتناب از رگرسیون های جعلی از رویکرد هم انباشتگی جوهانسن و مدلسازی تصحیح خطا  استفاده شده است . نتایج تجربی حاکی از وجود یک رابطه ی تعادلی هم انباشته بین تابع رشد اقتصادی و عوامل تعیین کننده ی آن نظیر تشکیل سرمایه، نیروی کار، سرمایه ی انسانی، صادرات حقیقی و نرخ تعرفه ی وارداتی است. به منظور پویایی های کوتاه مدت درون نمونه و برون نمونه ای از دو ابزار مدل های تصحیح خطا و تجزیه ی واریانس (VDCS) و تابع عکس العمل آنی (IRFS) استفاده شده است . نتایج حاصل از VECM نشان دهنده ی وجود علیت از طرف متغیرهای سمت راست مدل به سمت متغیر تولید ناخالص داخلی است. از طرف دیگر شواهد ناشی از VDCS حاکی از آن است که متغیر صادرات حقیقی ، نرخ تعرفه ی وارداتی و سرمایه ی انسانی نقش تعیین کننده ای در توضیح دهی تولید ناخالص داخلی داشته است. هم چنین شواهد توابع عکس العمل آنی(IRFS ) حاکی از وجود همگرایی در رابطه ی   بلند مدت تعادلی است.