اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار مناطق آزاد با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره ترکیبی دنپ و تحلیل عاملی

در این مطالعه یک روش ترکیبی مبتنی بر تکنیک دیمتل، تحلیل فرآیند شبکه ای و تحلیل عاملی به منظور اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار مناطق آزاد شامل شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی توسعه داده می شود. بدین منظور، ابتدا شاخص ها در دو بعد داخلی و خارجی طبقه بندی شده و عوامل پنهان آن ها با استفاده از روش تحلیل عاملی شناسایی و نام گذاری می شوند. در مرحله بعد، روش دیمتل جهت شناسایی نحوه ارتباطات درونی بین شاخص ها و نیز تعیین شدت تاثیرگذاری و تاثیرپذیری آن ها به کار گرفته می شود. در این مرحله همچنین نمودارهای علی- معلولی، نحوه ارتباطات درونی شاخص های داخلی و خارجی و نیز تاثیرگذار یا تاثیرپذیر بودن شاخص ها تفسیر می شود. در نهایت، اهمیت نسبی شاخص ها بر اساس روش تحلیل فرآیند شبکه ای محاسبه شده و با تشکیل سوپرماتریس های موزون و حدی، رتبه بندی شاخص های توسعه پایدار در دو بخش داخلی و خارجی انجام می شود. نتایج حاصل از بررسی ۴۴ شاخص داخلی و ۲۴ شاخص خارجی نشان می دهد که عوامل "رفاه و خدمات" و "فرهنگ سازی" به ترتیب مهم ترین عوامل داخلی و خارجی بوده و شاخص های "فراهم کردن بستر مناسب برای سرمایه گذاری و حمایت از سرمایه گذاری" و "جلوگیری از آلودگی دریا توسط کشتی ها" به ترتیب مهم ترین شاخص های داخلی و خارجی توسعه پایدار مناطق آزاد محسوب می شوند.

Keywords:

توسعه پایدار , مناطق آزاد , دیمتل , فرآیند تحلیل شبکه ای , تحلیل عاملی