پیاده سازی مدل رگرسیون خطی فازی با استفاده از مقدار h بهینه برای شناسایی روابط عملکردی درQFD

امروزه مهم ترین جنبه طراحی محصول، طراحی بر اساس نیازها و خواسته های مشتریان است؛ ازاین رو، یکی از روش هایی که به منظور افزایش رضایت مشتری مورداستفاده قرار می گیرد، رویکرد گسترش عملکرد کیفیت (QFD) است. در برنامه ریزی QFD به دلیل ابهام و نادقیق بودن ویژگی ها در روابط، اغلب ضرایب فازی مورداستفاده قرار می گیرند؛ لذا در این تحقیق برای شناسایی روابط کارکردی غیردقیق و مبهم بین نیازمندی های مشتری و مشخصه های مهندسی، از رویکرد رگرسیون خطی فازی استفاده شد. در این رویکرد، در حالت داده های غیرفازی، مقادیر بهینه پارامترها به طوری تعیین می شود که مجموعه خروجی مدل رگرسیون دارای درجه عضویت بزرگ تر یا مساوی  باشند که این مقدار، میزان فازی بودن خروجی مدل رگرسیون فازی را نشان می دهد. در این مطالعه، هدف استفاده از مدل رگرسیون خطی فازی، شناسایی روابط کارکردی در QFD با مقدار  بهینه در شرکت صنعتی لاماالکترونیک است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که مقادیر گستره ضرایب در حالت  بهینه، نسبت به زمانی که این مقدار صفر است، جواب های بهتری داده و قابلیت اطمینان سیستم را افزایش می دهد.

Keywords:

گسترش عملکرد کیفیت , روابط عملکردی , مدل رگرسیون خطی فازی , h بهینه