مقایسه کودک آزاری بین کودکان عادی وکودکان دارای اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی

هدف: تحقیق حاضر به منظور مقایسه کودک آزاری در کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری ۷ تا ۱۲ ساله شهر تهران انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی و مقطعی، از نوع علی – مقایسه ای می باشد. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۱۲۰ دانش آموز عادی از مناطق ۳، ۷ و ۱۵ آموزش و پرورش شهر تهران و ۱۲۰ دانش آموز دارای اختلال یادگیری از سه مرکز ۱، ۲ و۳ انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه معتبر کودک آزاری تحت ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رتبه ای فریدمن و آزمونهای تی زوجی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری در میانگین نمرات آزار عاطفی (۰/۰۰۱>P) و نمره کل (۰/۰۰۲=P) کودک آزاری به دست آمده از پاسخ های کودکان، در بین دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری مشاهده شد. مطابق نظرات والدین نیز تفاوت معناداری بین میانگین نمرات آزار عاطفی (۰/۰۰۱>P)، آزار جسمی (۰/۰۱۱=P) و نمره کل کودک آزاری (۰/۰۰۱>P) دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری به دست آمد. همچنین تفاوت معناداری بین نظرات کودکان با والدینشان در مولفه آزار جسمی (۰/۰۰۲=P)، آزار جنسی (۰/۰۰۱>P) و غفلت (۰/۰۰۱>P) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که بین میزان کودک آزاری برحسب نوع در کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری تفاوت وجود دارد و برخلاف گذشته، بیشتر از نوع آزار عاطفی است. بنابراین ضروری است متخصصان بهداشت روان، برنامه هایی به منظور آموزش والدین در آینده تدارک ببینند.

Keywords:

Child abuse , Children with learning disorder , Elementary school , Affective abuse , Physical abuse , Sexual abuse , کودک آزاری , کودکان دارای اختلال یادگیری , مقطع ابتدایی , آزار عاطفی , آزار جسمی , آزار جنسی