الگوی مصرف مواد در معتادان گمنام

هدف: شناسائی الگوی مصرف مواد در جامعه و همه گیر شناسی آن از مهمترین اقدامات لازم جهت ارزیابی، پیگیری و کنترل مصرف این مواد محسوب می گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی سوء مصرف داروها و روشهای مصرف آنها در گروه معتادان گمنام می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی، به روش تمام شمار، ۳۰۰ نفر از معتادان مراجعه کننده به یک مرکز درمانی معتادان گمنام شهر تهران (که به صورت در دسترس انتخاب شده بود) شرکت کرده و اطلاعات لازم شامل مشخصات دموگرافیک افراد، وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنان و نوع و نحوه مصرف مواد، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته از آنان اخذ و داده های حاصل با استفاده از آزمون مجذور خی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: ۸۰ درصد از جمعیت معتادان گمنام را مردان و حدود %۲/۶۵ از این جمعیت را افراد دارای سنین کمتر از ۴۰ سال تشکیل می دادند. بیش از دو سوم افراد مورد مطالعه دارای مشاغل آزاد بوده و ۲/۲۱ درصد از آنان بیکار بودند. %۳۲ از بیماران واجد تحصیلات دانشگاهی و شایعترین مواد مصرفی در افراد مورد مطالعه به ترتیب شامل تریاک (۸۸%)، سیگار (%۷/۷۶) و الکل (%۶۳) بوده و %۳۴ افراد مواد را از طریق تزریق مصرف می نمودند. مصرف الکل (P=۰/۰۳۳)، حشیش (P<۰/۰۰۰۱)، کوکائین (P=۰.۰۰۹) و اکستازی (P<۰.۰۰۱) به طور معناداری در گروه کمتر از ۴۰ سال بیشتر از افراد مسن تر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که روند مصرف مواد در قشر جوان و تحصیل کرده در حال افزایش است. الگوی مصرف در جوانان بیشتر به سمت مواد روانگردان از قبیل کوکائین، حشیش و اکستازی می باشد.

Keywords:

Substance abuse , Adidcts , Opium , Addict , سوء مصرف مواد , اعتیاد , اپیوم , معتاد