ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه ای (موردپژوهی: شهرستان های بجنورد و راز و جرگلان، استان خراسان شمالی)

توسعه پایدار منطقه­ای تحت­تاثیر متغیرهای گوناگونی قرار دارد که ظرفیت نهادی به عنوان یکی از اثرگذارترین آن­ها شناخته می­شود. نهادها هر چه از ظرفیت مادی و معنوی بیشتری برخوردار باشند رهیافت توسعه دست­یافتنی­تر خواهد شد به همین دلیل این موضوع از جایگاه مطالعاتی ویژه­ای برخوردار است و این پژوهش درصدد است که با مطالعه تطبیقی شهرستان­های بجنورد و راز و جرگلان در استان خراسان شمالی دو پرسش را مورد کندوکاو قرار دهد ۱) ظرفیت نهادی در محدوده­های مطالعاتی در چه سطحی است ۲) ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه­ای چه رابطه­ای با یکدیگر دارند؟. جامعه آماری پژوهش در سطح کارکنان نهادی و جامعه مدنی است که از میان هر کدام از آنان به تعداد ۴۰۰ نمونه برگزیده شده­اند. نتایج پژوهش براساس آزمون t-test تک نمونه­ای مستقل نشان می­دهد که از منظر کارکنان نهادی، در شهرستان بجنورد میانگین مولفه­های ظرفیت نهادی برابر با ۶۳/۲ و در شهرستان راز و جرگلان ۴۴/۲ می­باشد که از حد متوسط به ترتیب ۳۷/۰- و ۵۶/۰- کمتر است. براساس نظرات جامعه مدنی، اقدامات نهادی در راستای توسعه پایدار منطقه­ای در شهرستان بجنورد ۴۴/۲ و در شهرستان راز و جرگلان ۳۷/۲ می­باشد که با سطح اطمینان ۹۵ درصد می­توان معناداری و تفاوت­های به دست ­آمده تایید نمود و به عملکرد نامطلوب نهادها پی برد. همچنین نتایج آزمون پیرسون گویای ارتباط مثبت و معنادار میان برخی از مولفه های پژوهش است. در نهایت پیشنهادات اجرایی همچون "تنظیم مشوق­های مادی و معنوی برای نهادها در راستای رقابت برای ارتقای خدمات­رسانی و عملکردهای بهینه­تر و مطلوب­تر" ارائه شده است.

Keywords:

بجنورد , توسعه پایدار , توسعه منطقه ای , راز و جرگلان , ظرفیت نهادی , نهاد