تکثر رسانه ها و تاثیر آن بر فرهنگ آینده ی افغانستان / محمد عیسی رحیمی
Publish Year: 1393
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 104
این Paper فقط به صورت چکیده توسط دبیرخانه ارسال شده است و فایل کامل قابل دریافت نیست. برای یافتن Papers دارای فایل کامل، از بخش [جستجوی مقالات فارسی] اقدام فرمایید.
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JPMA-0-4_003
Index date: 18 December 2023
تکثر رسانه ها و تاثیر آن بر فرهنگ آینده ی افغانستان / محمد عیسی رحیمی abstract
در مورد کار کرد رسانهها، دو نظر متفاوت وجود دارد. بعضیها مانند: هایبرت، نظر مثبت به رسانهها داشته و معتقد است که، وسایل ارتباط جمعی نقش بسیار مهمی در ارائه و شکل دادن به عقاید و همچنین آشنا ساختن ما با دنیایی که امکان آنرا به نوع دیگری نداریم، ایفا میکند. در مقابل، کسانی نیز معتقدند که صنایع فرهنگی موجب بردگی انسان شده و زمینه ای میگردد تا انسان کاملا در اختیار رسانهها قرار گیرد و هیچ گونه اختیار و اراده از خود نداشته باشد. با توجه به این دو دیدگاه مختلف در مورد رسانهها، تحقیق پیشرو که از تحقیقات کیفی و کتابخانهای به حساب میآید با این سوال آغاز شده که رسانهها و تکثر آن در افغانستان چه تاثیری بر آینده ی فرهنگ این کشور دارد؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا کارکرد مثبت و منفی رسانهها با توجه به محیط و شرایط افغانستان بررسی شد و این نتیجه به دست آمد که کار کرد منفی رسانهها، بیشتر از کار کردهای مثبت آن میباشد؛ زیرا رسانههای افغانستان، رسانههای کاملا وابسته است که از نظر مالی، توسط کشورهای بیگانه تامین می شوند، وقتی سازمانها، نهادهای سیاسی، اقتصادی، آموزشی و ارتباطی یک کشور متکی به غیر باشد تلاشمی کند منافع و آرمان های کشور مورد نظر خود را که از جهت مالی آن ها را تامین میکند بر آورده نماید. به همین جهت است که رسانهها در افغانستان به ترویج فرهنگ ابتذال، اسراف، تجمل، خشونت، فحشاء و شکستن هنجار ها مشغول است؛ که میخواهند از طریق پخش فیلمهای غربی، ترکیهای، هندی و عربی، عقاید، باورها، ارزشها و انگیزهها را تغییر دهند؛ زیرا تغییر در عناصر تشکیل دهنده ی فرهنگ موجب تغییر در سایر اجزای فرهنگ یعنی زبان، خط، هنر و برخی آداب و رسوم نیز می شود. با ایجاد تغییر در باورها، ارزشها و انگیزهها، زمینه را برای از خود بیگانگی و بردگی فراهم می نمایند تا بتوانند محصولات فرهنگی خود را راحتتر به فروش برسانند و بر مردم سلطه یابند.