تبیین چرایی شک نگرفتن رفتارهای اخلاق محورانه متناسب باالگوی اسلامی ایرانی در دانش آموزان: مطالعه ای به روش نظریهبرخاسته از داده ها و رهیافت شارماز

اخلاق محوری یکی از عناصر مهم شخصیت انسان و ثمره و آرمان تعلیم و تربیت است که در واقع، کاشف کیفیت ذات و حاکی از درون فرد است برای جامعه، پروراندن و آموختن ارزش های اخلاقی به افراد از زمانی که کودک هستند، با اهمیت این پژوهش برآنست تا عوامل شکل نگرفتن به افراد، از زمانی که کودک هستند، با اهمیت است این پژوهش برآنست تا عوامل شکل نگرفتن رفتارهای اخلاق محورانه متناسب با الگوی اسلامی ایرانی در دانش آموزان را با رویکرد کیفی و روش نظریه برخاسته از داده ها با تکیه بر رهیافت سازاگرای شارماز، شناسایی و بازنمایی کند. نمونه گیری هدفمند و مصاحبه های گروهی با روش گفتگوهای غیر رسمی انجام شد. تحلیل داده ها مبتنی بر روش کدگذاری ابتدایی و کدگزاری متمرکز با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه ۱۲ انجام شد. نتایج نشان داد شکل نگرفتن رفتارهای اخلاق محورانه در دانش آموزان، تابعی از دو عامل کلی شامل، نظام باورهای اخلاقی دانش آموزان و نظام باورهای اخلاقی بزرگسالان، در قالب ۱۴ مقوله است نتایج با نمایش نقشه و بیان نظریه، به صورت داستان گونه گزارش شد.

Keywords:

شکل نگرفتن رفتارهای اخلاق محورانه , الگوی اسلامی ایرانی , دانش آموزان , نظریه برخاسته از داده ها , رویکرد شارماز