بررسی پوشش لباس زنان ایلخانی در مراسمات آئینی ( با استناد به نگاره های شاهنامه دموت)

هولاکوخان مغول پس از تصرف ایران و پایهگذاری حکومت خویش در شهر تبریز، مکتبی هنری بر پایه های سنتهای هنری ایران پایه گذاری کرد که به مکتب تبریز اول مشهور است. در میان آثار به جای مانده از این مکتب نسخه شاهنامه معروف به شاهنامه دموت از جایگاه ویژهای برخوردار است که نگاره های آن نشانگر شاخصه های تصویری این مکتب است. در این پژوهش با بررسی ۱۳ نگاره از کتاب شاهنامه دموت با هدف دستیابی به آگاهی درست درباره اجزا و متناسب بودن پوشش زنان در مراسمات این دوره بوده است. چرا که آداب صحیح پوشش نشان دهنده ی هویت انسانی،اجتماعی و اصولی آن دوره ی تاریخی است. بررسی تفاوتهای پوششی هر دوره می تواند از مباحث ارزشمند برای شناخت سنن اقوام ایران باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تطبیقی و تحلیلی است و به این منظور ابتدا به جمعآوری منابع تاریخی و دیگر اطلاعات لازم پرداخته و سپس به تحلیل این اطلاعات و تطبیق پرداخته شده است و روش گردآوری اطلاعات استفاده از منابع مکتوب کتابخانهای و نگاره های مصور برجای مانده بوده است.

Keywords:

نگارگری , پوشاک زنان , ایلخانان مغول , شاهنامه دموت , مراسمات آئینی