بررسی ارتباط دیسترس جنینی و تروپونین T خون بندناف در طی لیبر

سالهاست که از الکتروکار دیوگرام برای تشخیص دیسترس جنینی حول وحوش زایمان استفادهمی شود. در صورت آسیب سلول های قلبی، تروپونین T آزاد می شود. مطالعات اندکی در مورد ارتباطاختلال ضربان قلب جنین و تروپونین T انجام شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباطدیسترس جنینی و تروپونین T بندناف انجام شد. این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۵ بر روی۸۰ نوزاد در بیمارستان آیت الله موسوی زنجان انجام شد. نوزادان در دو گروه ۴۰ نفره با نوار قلبغیراطمینان بخش و گروه کنترل مور د مقایسه قرار گرفتند. تروپونین خون بندناف با استفاده از کیتشرکت (Bioassay Technology biology) و به روش Elisa و با حساسیت ۵۴ / ۲ نانوگرم برلیتر اندازه گیری شد. اطلاعات دموگرافیک و مامایی ثبت شد. تجزیه و تحلیل دا ده ها با استفاده ازنرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های تی مستقل و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتراز ۰۵ / ۰ معنی دار در نظر گرفته شد. میزان تروپونین در خون بندناف نوزادان گروه فتال دیسترس(۵۳۱/۰۴±۴۹۹/۸۵ نانوگرم بر لیتر) به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد (۶۶ / ۵۹ ± ۴۷ / ۱۸۷ نانوگرمبر لیتر) بود (۰۰۱ / p>۰). میزان تروپونین خون بندناف در افت زو درس کمترین مقدار و در افتمتغیر بیشترین مقدار بود، ولی از نظر آماری تفاوت معناداری نداشتند (۱۹۵ / p=۰). میزان تروپونینخون بندناف در نوزادان با نوار قلب غیراطمینان بخش به طور معناداری بیشتر است که نشان می دهداختلالات ضربان قلب جنین در طول لیبر ممکن است سبب آسیب قلبی نوزادان شود.

Keywords:

آسیب قلبی , تروپونین T , دیسترس نوزادی , کار دیوتوکوگرافی , مانیتورینگ قلب جنین