بررسی تاثیر ترکیبی میزوپروستول واژینال و اکسیتوسین وریدی بر القای زایمان، نمره ی Bishop و طول مدت زایمان

مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر ترکیبی میزوپروستول واژینال و اکسیتوسین وریدی بر القایزایمان، ضریب بیشاب و طول مدت زایمان زنان شکم اول انجام شد.روشها: پژوهش کارآزمایی بالینی کنترل شده ی تصادفی در سال ۱۳۹۷در زایشگاه بیمارستانشهید صدوقی اصفهان بر روی ۱۰۶ خانم باردار نخست زای ترم با اندیکاسیون ختم حاملگی و نمرهی Bishop کمتر از ۴ که با تخصیص تصادفی به دو گروه ۵۲نفری تقسیم شدند. انجام گردید.گروه مورد، ابتدا ۲۵ میکروگرم میزوپروستول واژینال و بعد از سه ساعت یک تزریق ۱۰ واحدیاکسیتوسین را برای القای زایمان دریافت کردند. گروه شاهد. تنها یک تزریق ۱۰ واحدی اکسیتوسیندریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمونهای Independent وX۲ و Withney-Mann با سطح معنی داری P>۰/۰۵ با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: واحدهای پژوهش در دو گروه. از نظر شاخصهای دموگرافیک همسان بودند. آزمون tIndependent نشان داد که میانگین زمان شروع انقباضات منظم رحمی، مدت زمان مرحله یفعال، مدت زمان مرحله ی اول زایمان و فاصله ی القا تا زایمان در گروه مورد به طور معنی داریکمتر از گروه شاهد بود (P<۰/۰۵). آزمون t Paired نشان داد که میانگین نمره ی Bishop درهر دو گروه بعد از مداخله به طور معنی داری بیشتر از قبل از مداخله بود (P<۰/۰۰۱).نتیجه گیری: استفاده از میزوپروستول به صورت ترکیبی با اکسیتوسین نسبت به اکسیتوسین بهتنهایی, از مزایای بیشتری در القای زایمان برخوردار است و هر یک از آنها را میتوان با توجه به شرایطخانم باردار استفاده نمود.

Keywords:

زایمان , میزوپروستول , اکسیتوسین , القای زایمان