موارد اورژانسی در مراقبت تسکینی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 72

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PSCE01_008

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

Abstract:

مقدمه: طب تسکینی رویکردی برای بهبود کیفیت زندگی بیماری های صعب العلاج، بیماران در مراحل انتهایی زندگی و خانواده آنهامیباشد که به همراه درمان اولیه به آنها کمک میکند تا با بیماری ها و مشکلات ناشی از آن کنار آمده و بتواند تا آخریم لحظه عمر زندگیمطلوب خود را داشته باشند. هدف طب تسکینی ارتقاء کیفیت زندگی بیمار است و به دنبال افزایش طول عمر بیمار یا درمان علت زمین هایبیماری نیست. به همین دلیل بیماری هایی که نیازمند مداخله فوری باشد جایگاهی در سیتینگ های مراقبت تسکینی ندارند. در مراقبت هایتسکینی برخی مواقع به دلیل بیماری های زمینه بیماری، سندرم و علائمی عارض می شود که نیازمند مداخله اورژانسی تیم مراقبتی است،لذا مطالعه حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که در مراقبت تسکینی چه بیماری هایی جزء موارد اورژانسی به شمار می روند؟مواد و روش ها: پایگاه های داده Direct Science ، PubMed ، Scopus و Google Scholar بوده اند. کلیدواژه های اصلیManagement ، Disease ، Palliative Care و Older Adults بودند که در مقالات منتشرشده طی سال های ۲۰۰۰ - ۲۰۲۲ جستجوشدند. ۱۳ مقاله یافت شد که در پایان مرحله غربالگری ۳ مقاله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیماری هایی که در مراقبت های تسکینی نیازمند مداخله اورژانسی است عبارت اند از: هیپرکلسمی، خونریزی، سندرم ورید اجواففوقانی، فشرده سازی نخاعی و صرع است. عدم مدیریت فوری بیماری های فوق می تواند منجر به بروز پیامدهایی می گردد گردد که باعثافت شدید کیفیت زندگی در بیماران بستری در سیتینگ مراقبت تسکینی می گردد که این مسئله باهدف مراقبت تسکینی در تضاد است.نتیجه گیری: بیماران بستری در مراقبت تسکینی به دلیل وجود چندین بیماری زمین های و ظهور علائم جدید در زمان بستری، ضروریاست که تیم مراقبت تسکینی به منظور شناسایی زودرس بیماریهایی که نیازمند مداخله اورژانسی است، از ابزارهای بالینی و پاراکلینیکیهمزمان با هم استفاده نمایند.

Authors

فرزانه بهادری

دانشجوی دکتری سالمندشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی سلامت اجتماعی، تهران، ایران

نسیم پیرزاده

کارشناسی ارشد سلامت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز ایران

مهسا یارالهی

دانشجوی دکتری سالمندشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی سلامت اجتماعی، تهران، ایران.