نیازهای حمایتی مراقبان غیررسمی سالمندان مبتلابه اختلال دمانس

مقدمه: اختلال دمانس با تخریب پیشروندهی شناخت، خودمراقبتی را مختل و سالمند را به مراقب وابسته تر می نماید. بار مراقبتی نگهداریاز بیمار مبتلابه دمانس، می تواند بر کیفیت مراقبت تاثیر بگذارد. با توجه به تمایل جوامع سنتی همچون ایران برای نگهداری از سالمندانتوسط اعضای خانواده، حمایت و پشتیبانی از آنها ضرورت دارد. این پژوهش باهدف شناسایی نیازهای حمایتی مراقبان غیررسمی سالمندانمبتلابه دمانس مقیم منزل صورت گرفت .مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کیفی توصیفی اکتشافی است. جامعه پژوهش مراقبان سالمندان مبتلابه دمانس در مرحله متوسطو شدید بیماری بودند. ۲۳ مشارکت کننده ساکن شهر اصفهان به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها مصاحبه های انفرادیرودررو، تلفنی و آنلاین صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد جهت دار الو و کینگاز استفاده شدیافته ها: با خلاصه سازی و سازماندهی مجدد ۱۲۰ کد اولیه به دست آمده، طبقه ی اصلی «نیاز به حمایت از مراقب» استخراج شد. این طبقه شامل سه زیرطبقه ی «حمایت آموزشی»، «حمایت جسمی-روانی» و «حمایت اجتماعی-اقتصادی» است. مراقبان دانش و مهارت محدودی در مورد بیماری و نحوهی مراقبت داشتند. کیفیت و صحت مراقبت هایی که ارائه می دادند به علاوه کفایت تامین نیازهای بیماران،ازجمله دغدغه های مراقبان بودند. ازسوی دیگر مراقبت از بیمار مبتلابه دمانس، تاثیر بسیاری بر سلامت جسمی و روانی مراقب داشت.تغییرات رفتاری و روانشناختی بیماران، احساس غمواندوه ناشی از پیشرفت بیماری، ترس از آینده و رویدادهای پیش بینی نشده، در کنارتعدد وظایف و پیچیدگی مراقبت، بار مراقبتی بسیاری بر مراقبان وارد میکرد. حمایت های اجتماعی ناکافی، سازمان نیافته و بدون توجه بهنیازهای واقعی بیماران، مراقبت را دشوار کرده بود. به علاوه محدودیت های مالی، مانع دسترسی به خدمات مراقبت های سلامت به شمار میرفت. هزینه های خدمات بهداشتی و پوشش ناکافی بیمه ها مشکل بسیاری از خانواده ها بودند .نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، مراقبان غیررسمی برای ایفای بهتر نقش مراقبتی خود نیازمند حمایت بودند. این درحالی است کهمدیریت جامع بیمار، مستلزم حمایت مراقبان غیررسمی توسط اعضای گروه سلامت و سازمان های اجتماعی است

Keywords:

مراقب غیررسمی , نیاز , حمایت , سالمند , دمانس .