ارتباط بین صلاحیت بالینی و نیازهای آموزشی پرستاران دررابطه با ارائه مراقبت های تسکینی

مقدمه: سرطان و بیماری های مزمن هر روز در حال گسترش می باشند به علت این که این بیماری ها کیفیت زندگی مبتلایان را در مراحلپیشرفته بیماری کاهش می دهند بیماران نیازمند دریافت خدمات مراقبت تسکینی خواهند شد. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط بینصلاحیت بالینی و نیازهای آموزشی پرستاران دررابطه با ارائه مراقبت های تسکینی طراحی گردیده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی –تحلیلی می باشد و جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش های آنکولوژی، داخلیعمومی و ویژه (سی سی یو، آی سی یو، دیالیز) بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان شهر کرمان بود که به روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای و با کسب رضایت وارد مطالعه شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه های روا و پایا استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون انجام شدیافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره نیازهای آموزشی در سطح زیاد بود ۷ / ۰ ± ۶۲ / ۳. بیشترین میانگین نمره نیاز آموزشی مربوط بهبعد روحی و روانی ۷۹ / ۰ ± ۸۳ / ۳ و کمترین میانگین مربوط به بعد اجتماعی ۸۴ / ۰ ± ۳۴ / ۳ بود. میانگین نمره صلاحیت بالینی پرستاراندر سطح کم بود ( ۵۱ / ۰ ± ۷۸ / ۱). بیشترین میانگین نمره صلاحیت پرستاران مربوط به بعد مهارت بین فردی ۷۴ / ۰ ± ۲۸ / ۲ و کمترینمیانگین مربوط به بعد استفاده ارزیابی علائم ادمونتون ۲۷ / ۱ ± ۱۰ / ۱ بود. صلاحیت بالینی پرستاران مورد مطالعه با نیازهای آموزشی آنانارتباط معنادار و معکوسی دیده شد ( ۲۴۲ / ۰ = r ، ۰۰۱ / ۰ > P .)نتیجه گیری: اکثر پرستاران مورد مطالعه دارای صلاحیت در مراقبت تسکینی در سطح کم و نیاز آموزشی در سطح بالا بوده اند. ضرورترفع نیاز آموزشی پرستاران جهت بهبود صلاحیت در مراقبت تسکینی و ارائه برنامه های آموزشی لازم به پرسنل پرستار شاغل در بیمارستانهاآشکار گردید؛ که می تواند نقش بسیار مهمی در مدیریت داشته باشد.

Keywords:

صلاحیت بالینی , نیازهای آموزشی , پرستاری , مراقبت تسکینی