از روایت نگاری تا پژوهشگری تاریخ در جهان غرب

تاریخ، این تکاپوی آدمی برای شناخت هویت خویشتن و تفسیر جهان، چگونهنوشته میشود؟ آیا تاریخ تکرار ملالت بار روایت پردازی راویان شیرین سخن است یادانشی و معرفتی برگرفته از روحیه پرسشگری و پویندگی انسان؟ برای درک عمیق از معناو مفاد تاریخ باید دید که تاریخ را چگونه مینویسند. این جستار میکوشد تا با نگاهیگذرا به سیر تحول و تطور نگارش تاریخ در اروپا- که ما امروزه آن را کانون مدرنیسم وپیشرفت میدانیم- دگرگونیهای حادث شده در بستر زمانی دیرپا را، به معرض دیددرآورد ؛ تا بدرستی مشخص گردد که چگونه تاریخ نگاری از روایت پردازی و شرح حالنویسی به تحلیل مسائل تمدنی و اجتماعی تبدیل شد و از نگرشی دیکتاتور مآبانه بهدیدگاهی دموکراتیک متمایل گردید. مقاله در چند پاره تنظیم شده و به مهمترین ادوارتاریخنویسی در قاره اروپا و جهان غرب- از سدههای آغازین تاریخنگاری در عهد یونانباستان تا مکاتب نوین سده ۲۰میلادی- و نظریات و کوشندگان هریک از این مقاطعمیپردازد. امید است آشنائی با روند تحولات مذکور و مقایسه آن با سیر تاریخنگاری درشرق و بویژه ایران، بتواند به روشن شدن پارهای از کاستیهای موجود در قلمرویتحقیقات تاریخی ایران معاصر کمک نماید.

Keywords:

تاریخ نگاری , اروپا , تالیفات تاریخی , دانش تاریخ , مکاتب تاریخ نویسی