بررسی خطای زمان رسید امواج لرزه ای در ایستگاه های شبکه لرزه نگاری تهران

در این مقاله با استفاده از اطلاعات موجود در بانک اطلاعاتی مرکز لرزه نگاری کشوری از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ میلادی، زمان سیر امواج لرزه ای در ۹ ایستگاه شبکه لرزه نگاری تهران که بیشترین تعداد زمان- رسیدها را ثبت کرده اند مورد بررسی قرار می گیرد. برای این کار میانگین زمان باقی مانده امواج P ثبت شده در فواصل ۱۰۰ کیلومتری در پنجره های ۵ درجه آزیموت ایستگاهی، برحسب آزیموتت پشتی (Back Azimuth) رسم شد و یک منحنی مطابق معادله (۱) بر آن برزاش شد. از رسم زمان باقی مانده برحسب آزیموت ایستگاهی و برازش یک منحنی وابسته به آزیموت ایستگاهی می توان تغییرات قاعده مند در زمان باقی مانده در ایستگاه ها را بررسی کرد. در این بررسی مقدار ثابت در معادله برزاش شده که نشانگر شیفت کلی داده ها است درحکم معیاری از خطای قاعده مند مطرح می شود. نتایج به دست آمده براساس روش فوق نشان می دهد که خطای قاعده مند در ایستگاه های دماوند، رازقان و فیروزکوه بسیار بارز است و ایستگاه های افجه و فیروزکوه نیز بیشترین خطا را نشان می دهند. ایستگاه های قم، ورامین و ماهدشت قابل اعتمادترین ایستگاه ها هستند. این تحقیق نشان می دهد که نیاز به در نظر گرفتن خطاهای قاعده مند و دستگاهی در ایستگاه ها به منظور بهبود مکان یابی زمین لرزه ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

Keywords:

شبکه لرزه نگاری تهران , زمان باقی مانده , آزیموت پشتی , خطای قاعده مند