اثربخشی آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بر سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان در مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه و هدف: مبتلایان به دیابت با مشکلات فراوانی به ویژه در زمینه سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان مواجه هستند. درنتیجه، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بر سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان در مبتلایان به دیابت نوع دو بود. روش کار: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل مبتلایان به دیابت نوع دو عضو انجمن دیابت شهر اهواز در زمستان ۱۴۰۰ بودند. ۵۰ نفر پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه، با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه ۲۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت علیجانی و همکاران (۱۳۹۴) قرار گرفت. گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش باقی ماند. داده ها با فرم اطلاعات جمعیت شناختی، سیاهه تجدیدنظرشده سرسختی سلامت (گیبهارت و همکاران، ۲۰۰۱)، مقیاس شفقت به خود (نف، ۲۰۱۶) و پرسش نامه تنظیم رفتاری هیجان (کرایج و گارنفسکی، ۲۰۱۹) جمع آوری و با آزمون های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد گروه های آزمایش و گواه از نظر جنسیت، سطح تحصیلات و سن تفاوت معناداری نداشتند (۰/۰۵سلامت باعث افزایش سرسختی سلامت (۰/۰۰۱< P ، ۵۷۵/۵۹۷=F)، شفقت به خود (۰/۰۰۱دیابت نوع دو شد. نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از روش آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در کنار سایر روش های آموزشی برای بهبود ویژگی های روان شناختی مبتلایان به دیابت نوع دو، به ویژه افزایش سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان استفاده کنند.

Keywords:

Diabetes type ۲ , Emotion regulation , Healthy lifestyle , Health , Self-compassion , تنظیم هیجان , دیابت نوع دو , سبک زندگی سلامت , سلامت , شفقت به خود