آلودگی به شپش سر با تاکید بر روشهای درمانی موثر در دانش آموزان مدارس شهرستان مشهد در سال ۹۷-۱۳۹۶

مقدمه و هدف: آلودگی به شپش سر از جمله موارد تهدید کننده سلامت جامعه می باشد که با وجود ارتقای سطح بهداشت، هنوز به عنوان یک معضل بهداشتی مطرح است. روش کار: جامعه آماری مطالعه حاضر را که از نوع کارآزمایی بالینی بود، دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهرستان مشهد تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای- تصادفی بود. در این مطالعه ۳۰۶۲ دانش آموز دختر ابتدایی از نظر آلودگی به شپش سر معاینه گردیدند. افراد آلوده به شش گروه درمانی خاص تقسیم شده و تحت درمان قرار گرفتند. در پژوهش حاضر از سه نوع دارو شامل: شامپو لنیدان ۱ درصد، پرمترین ۱ درصد و دایمتیکون ۴ درصد به همراه سرکه استفاده گردید. نتایج درمان پس از گذشت ۷، ۱۴ و ۲۱ روز از آغاز درمان، طی معاینات مجدد دانش آموزان ثبت شد. آنالیز نتایج توسط آزمون مجذور کای X و رگرسیون لجستیک صورت گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دادند که ۴۱۷ نفر از دانش آموزان (۱۳/۶ درصد) آلوده به شپش سر بودند. میزان اثربخشی در گروه درمانی پرمترین ۱ درصد، لیندان ۱ درصد و دایمتیکون ۴ درصد پس از گذشت یک هفته از درمان به ترتیب معادل ۲۷/۲، ۳۱ و ۳۰/۴ درصد، پس از گذشت دو هفته برابر با ۸۳/۲، ۶۹/۸ و ۶۹/۶ درصد و پس از گذشت سه هفته معادل ۹۶، ۹۱/۵ و ۹۱/۴ درصد به دست آمد. همچنین میزان اثربخشی شامپو ها به همراه سرکه پس از گذشت یک هفته به ترتیب معادل ۶۴/۲، ۹۶/۱ و ۶۷/۶ درصد، پس از گذشت دو هفته برابر با ۹۰/۶، ۱۰۰ و ۱۰۰ درصد و پس از گذشت سه هفته معادل ۱۰۰،۱۰۰ و ۱۰۰ درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، شامپو پرمترین ۱ درصد و لوسیون دایمتیکون برای رفع آلودگی به شپش سر کودکان توصیه می گردد. شایان توجه است که داروهای مقایسه شده هنگام استفاده به همراه محلول سرکه از اثربخشی بالایی برخوردار بودند.

Keywords:

Head Lice , Student , Therapeutic Method , Mashhad , شپش سر , دانش آموز , روش درمانی , مشهد