بررسی روند اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در افراد مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان گراش (جنوب استان فارس) طی سالهای ۹۸-۱۳۸۶

مقدمه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های انگلی مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن تک یاخته ای از جنس لیشمانیا است. این بیماری در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه ایران شیوع دارد. هدف این مطالعه بررسی روند لیشمانیای جلدی در شهرستان گراش طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۸ است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه ثانویه است که اطلاعات ثبت شده بیماران شامل سن، جنس، محل ضایعه، تعداد ضایعات، مخزن و نوع بیماری، نوع ساختمان و محل سکونت جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: از تعداد ۵۶۲ نفر بیمار بررسی شده، ۲۷۶ نفر مرد و ۲۸۶ نفر زن بودند. لیشمانیای جلدی در ۴۸/۶درصد از کل مبتلایان از طریق بالینی و در ۵۱/۴ درصد به روش آزمایشگاهی تشخیص داده شده بود. بیشترین و کمترین میزان ابتلا به ترتیب در گروه سنی زیر ۱۰ سال و بالای ۶۱ سال بود. بیشترین فراوانی تعداد ضایعات در مبتلایان لیشمانیوز نوع شهری و بیشترین نواحی درگیر شامل دست و صورت (۳۰/۵۶ درصد) بود. ۶۶ درصد از بیماران به نوع شهری و ۳۴ درصد به نوع روستایی مبتلا شده بودند. ۶۱/۲۱ درصد از بیماران در منازل نوساز و بقیه در ساختمان های قدیمی، ۳۳ درصد ساکن شهر و ۶۷ درصد در روستاهای شهرستان ساکن بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع زیاد لیشمانیای جلدی در شهرستان گراش و افزایش آن در سال ۱۳۹۶، به برنامه ریزی منسجم و اقدامات بهداشتی موثر توسط مسئولان واحدهای مختلف و مشارکت عمومی برای جلوگیری از انتشار بیماری نیاز است.

Keywords:

Cutaneous leishmaniasis , Epidemiology trend , Gerash , Iran , روند اپیدمیولوژیک , شهرستان گراش , لیشمانیوز جلدی , ایران