بررسی آزمایشگاهی قدرت بازدارنده های آسفالتین در پایدارسازی توده های آسفالتین با روش ویسکومتری

آسفالتین یکی از مهم ترین مشکلاتی است که در مبحث ازدیاد برداشت نفت خام روی می دهد. آسفالتین در نفت خام به صورت جزئی حل می شود. بخشی به صورت کلوییدی و بخشی به صورت مایسل که نوع انحلال به ترکیب نفت خام بستگی دارد. اضافه کردن عوامل پراکنده کننده به نفت خام که عملکردی مشابه رزین های طبیعی دارد، از تجمع توده های آسفالتین در نفت خام جلوگیری می نماید. قدرت بازدارندگی، توانایی بازدارنده در به تاخیر انداختن تشکیل لخته های آسفالتین می باشد که مربوط به برهم کنش بازدارنده و ذرات آسفالتین می باشد. در این مطالعه، نقطه شروع رسوب آسفالتین با استفاده از روش ویسکومتری در حضور سه نوع بازدارنده اندازه گیری شده است. به منظور تعیین قدرت پایدارسازی بازدارنده (قدرت پراکنده سازی)، مفهوم نقطه جذب موثر با استفاده از اثرات برشی توده های آسفالتین معرفی شده است. نتایج مطالعات نشان می دهد هر چه میزان بازدارنده افزایش می یابد، جذب بازدارنده بر سطح مایسل های آسفالتین و قدرت پایدارسازی بازدارنده بیشتر می شود. همچنین قدرت بازدارندگی بازدارنده نیز افزایش می یابد. مقایسه نمودار شاخص ناپایداری کلوییدی با قدرت پایدارسازی بازدارنده، نشان می دهد قدرت بازدارندگی و هم چنین پایدارسازی بازدارنده های مورد مطالعه از رزین های طبیعی بسیار بیشتر است

Keywords:

آسفالتین , رزین , بازدارنده , شاخص ناپایداری کلوییدی و نقطه شروع رسوب