افزایش تولید فتوکاتالیستی هیدروژن از طریق بکارگیری تابش التراسوند در طول فرآیند سنتز فتوکاتالیست تیتانیا روی پایه کلینوپتیلولیت

در این پژوهش، تولید هیدروژن از طریق فرآیند فتوکاتالیستی شکافت آب روی فتوکاتالیست نانوساختار TiO۲/Clinoptilolite  سنتز شده به روش سونوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت و اثر بکارگیری تابش التراسوند در طول روش تلقیح به منظور نشاندن TiO۲، بررسی شد. در این راستا، فتوکاتالیست دی اکسید تیتانیوم روی پایه کلینوپتیلولیت حاوی ۱۰% وزنی از TiO۲ با استفاده از روش تلقیح در حضور و عدم حضور تابش التراسوند تهیه شد. نمونه ها تحت آنالیزهای XRD،ا FESEM،ا BET،ا EDX،ا FTIR،ا PL و UV-vis مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج تست های شناسایی نشان می دهد که تابش التراسوند، منجر به تولید فتوکاتالیستی با مورفولوژی یکنواخت تر، مساحت سطح ویژه بالاتر و توزیع ذرات بهتر خواهد شد. به علاوه، آنالیزها بیانگر ایجاد کلوخه های کمتر، برهمکنش قوی تر بین ذرات تیتانیا و پایه و سرعت بازترکیب جفت های الکترون-حفره کمتر می باشند. در نمونه فتوکاتالیست TiO۲/Clinoptilolite تهیه شده به روش التراسوند (TiO۲/CLT(UI))، تولید هیدروژن افزایش می یابد. میزان تولید هیدروژن بعد از گذشت زمان hr ۴ برابر با μmol/gTio۲ ۲۹/۵۰۲ به دست آمد که تقریبا هفت برابر مقدار آن توسط TiO۲ خالص می باشد. فتوکاتالیست TiO۲/Clinoptilolite پس از ۵ بار استفاده، کمترین افت فعالیت را داشت که نشان از پایداری و قابلیت استفاده مجدد از این فتوکاتالیست در فرآیند شکافت آب می باشد.

افزایش تولید فتوکاتالیستی هیدروژن از طریق بکارگیری تابش التراسوند در طول فرآیند سنتز فتوکاتالیست تیتانیا روی پایه کلینوپتیلولیت Keywords:

تولید هیدروژن , شکافت آب , فتوکاتالیست , تابش التراسوند , تلقیح