اثر سطوح مختلف هیدروکسید روی و روی گلایسین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و ایمنی، آنزیم های کبدی و بیان ژن های اینترلوکین ۶ و گامااینترفرون در جوجه های گوشتی
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 15، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 39
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-3_011
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1402
Abstract:
هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف هیدروکسید روی و روی گلایسین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و ایمنی، آنزیم های کبدی و بیان ژن های اینترلوکین -۶ و گاما اینترفرون در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه ذرت-سویا انجام شد. مواد و روش ها: از طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل ۳ × ۳ با ۹ تیمار و ۴ تکرار در هر تیمار استفاده شد که هر تکرار شامل ۱۵ قطعه جوجه گوشتی بود (مجموعا ۵۴۰ جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸). جیره های مورد مطالعه شامل جیره شاهد (صفر میلی گرم در کیلوگرم خوراک) و سطوح ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم خوراک از هیدروکسید روی و روی گلایسین بود. نتایج: استفاده از هیدروکسید روی و روی گلایسین باعث افزایش مصرف خوراک و وزن در پایان دوره پرورش شد (۰۵/۰>P). در بین گروه های آزمایشی، ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خوراک هیدروکسید روی تاثیر بهتری بر پارامترهای خونی و ایمنی داشت (۰۵/۰>P). استفاده از هیدروکسید روی و روی گلایسین در جیره جوجه های گوشتی اثر معنی داری بر آنزیم های کبدی داشت (۰۵/۰>P). سطوح مختلف هیدروکسید روی و روی گلایسین باعث کاهش بیان ژن اینترلوکین ۶ و افزایش اینترفرون گاما شد.نتیجه گیری: بطور کلی می توان بیان کرد که جیره حاوی ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم هیدروکسید روی بیشترین تاثیر را بر بهبود عملکرد، فراسنجه های خونی و ایمنی داشته است. همچنین تیمار ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم هیدروکسید روی و روی گلایسین، تاثیر مناسب بر بیان ژن ها داشته است.نتایج: استفاده از هیدروکسید روی و روی گلایسین باعث افزایش مصرف خوراک و وزن در پایان دوره پرورش شد (۰۵/۰>P). در بین گروه های آزمایشی، ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خوراک هیدروکسید روی تاثیر بهتری بر پارامترهای خونی و ایمنی داشت (۰۵/۰>P). استفاده از هیدروکسید روی و روی گلایسین در جیره جوجه های گوشتی اثر معنی داری بر آنزیم های کبدی داشت (۰۵/۰>P). سطوح مختلف هیدروکسید روی و روی گلایسین باعث کاهش بیان ژن اینترلوکین ۶ و افزایش اینترفرون گاما شد.نتیجه گیری: بطور کلی می توان بیان کرد که جیره حاوی ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم هیدروکسید روی بیشترین تاثیر را بر بهبود عملکرد، فراسنجه های خونی و ایمنی داشته است. همچنین تیمار ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم هیدروکسید روی و روی گلایسین، تاثیر مناسب بر بیان ژن ها داشته است.
Keywords:
Authors
شهرام نصابیان
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابوالفضل زارعی
استاد، گروه علوم دامی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
محمد چمنی
استاد، گروه علوم دامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی اصغر صادقی
دانشیار، گروه علوم دامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علیرضا صیداوی
استاد، گروه علوم دامی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :