تحلیل و ارزیابی وضعیت زیست پذیری روستاهای هدف گردشگری (موردمطالعه: ناحیه اردبیل)

پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد توصیفی - تحلیلی در پی ارزیابی وضعیت زیست پذیری ۱۱ روستای هدف گردشگری در ناحیه اردبیل (اردبیل، نمین، سرعین و نیر) بوده است. در این راستا ابتدا بر اساس مطالعات انجام شده شاخص ها و گویه های مربوط به زیست پذیری (۴ بعد، ۱۴ شاخص و ۶۵ گویه) مشخص شد. در مرحله بعد پرسش نامه محقق ساخته تدوین و پس از تائید روایی و پایایی؛ متناسب با جمعیت کل منطقه توزیع گردید. حجم نمونه با استفاده از روش کوکران (۳۶۰ نمونه) تعیین شد و متناسب با جمعیت هر روستا تعداد نمونه برای روستاهای موردمطالعه مشخص گردید. در ادامه از تکنیک آنتروپی شانون برای وزن دهی شاخص ها استفاده شد و بر اساس دیدگاه پرسکات آلن و با استفاده از تکنیک ویکور وضعیت زیست پذیری روستاهای موردمطالعه در ۵ سطح (مطلوبیت کامل تا کاملا نامطلوب) موردبررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن است که هیچ کدام از روستاهای موردمطالعه در وضعیت کاملا نامطلوب زیست پذیری قرار نگرفته اند و روستای بیله درق با کسب نمره ۸۴/۰ در جایگاه اول و در وضعیت مطلوبیت کامل زیست پذیری قرار دارد. ۷/۵۳ درصد روستاهای موردمطالعه یعنی روستاهای آلادیزگه، آتشگاه، کلخوران ویند، کنزق، قره شیران و آلوارس به ترتیب ضمن قرارگیری در رتبه های دوم تا هفتم در وضعیت زیست پذیری مطلوب قرار دارند. روستای ایلانجوق با کسب نمره ۵۷/۰ ضمن قرارگیری در رتبه هشتم در وضعیت زیست پذیری متوسط قرار دارد. ۲/۲۷ درصد از روستاها یعنی ۳ روستای گلستان، سردابه و کورعباسلو ضمن قرارگیری در وضعیت نامناسب زیست پذیری رتبه های نهم تا یازدهم را به خود اختصاص داده اند. نتایج پژوهش نشان داد که توسعه گردشگری نقش مهمی در بهبود زیست پذیری روستاهای موردمطالعه داشته است.

Keywords:

زیست پذیری , برنامه ریزی , گردشگری , اردبیل