تعیین عرصه های مناسب برای پخش سیلاب و تغذیه مصنوعی در حوضه آبخیز چرداول استان ایلام با استفاده از مدل منطق بولین

پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارش در مناطق خشک و نیمه خشک، علاوه بر ایجاد سیلاب های مخرب موجب هدر رفتن رواناب سطحی می شود. از این رو مهار آب های سطحی و بهره برداری از آنها به منظور تغذیه آب زیرزمینی می تواند راهکار مناسبی برای جلوگیری از هدر رفت آب های سطحی باشد. بنابراین یکی از اقدامات اساسی در این جهت، تعیین محل مناسب برای پخش سیلاب می باشد. در این تحقیق، حوضه آبخیز چرداول استان ایلام به لحاظ کمبود منابع آب های سطحی و بهره برداری بیش از حد از منابع آب های زیرزمینی انتخاب گردید. پس از انتخاب شاخص های تاثیر گذار در مکان یابی عرصه های مناسب برای پخش سیلاب و تغذیه مصنوعی از قبیل شیب، کاربری اراضی، سنگ شناسی، بارندگی، شبکه آبراهه و ضخامت آبرفت، برای هر کدام از این شاخص ها در محیط GIS یک لایه اطلاعاتی تهیه گردید. سپس برای تلفیق این لایه ها از مدل منطق بولین (BLM) استفاده شد. نتایج نشان می دهد که مناسب ترین مکان برای پخش سیلاب و تغذیه سفره آب زیرزمینی به صورت سه پهنه در شمال روستای جانجان، دشت زنجیره و جنوب روستای موشکان و با مساحتی حدود ۳۰۹۵ هکتار انتخاب گردید.

Keywords:

flood spreading , artificial recharge , Boolean Logic Model (BLM) , Chardavol , GIS , پخش سیلاب , تغذیه مصنوعی , مدل منطق بولین(BLM) , چرداول , GIS