نقش کاربردشناختی اجتماعی ضرب المثل ها در یادگیری زبان فارسی
Publish place: Iranian Journal of Sociolinguistics، Vol: 6، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 96
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOCG-6-3_007
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
Abstract:
ضرب المثل های فارسی افکار خردمندانه نسل های پیشین ایرانیان است که معمولا در قالب زبانی کوتاه، آهنگین و ادبی به ویژه شعری هستند. اغلب این ضرب المثل ها معانی و ساختاری ساده دارند که به آسانی می توان آن ها را به خاطر سپرد و در ارتباط های شفاهی و نوشتاری به کار برد. مقاله های بسیاری ضرب المثل های فارسی را از منظرهای متفاوتی بررسی نموده اند؛ اما به اهمیت این ضرب المثل ها در افزایش سواد فرهنگی-اجتماعی و توانش زبان شناسی اجتماعی و کاربردشناختی به عنوان بخشی از توانش ارتباطی فارسی آموزان توجهی نشده است. در این مقاله با روش اسنادی، به نقش ضرب المثل ها در بازنمایی و یادگیری بعضی از مولفه های فرهنگی-اجتماعی زبان فارسی (ادب، تعارفات، جمع گرایی، و ...) پرداخته می شود. سپس طبقه بندی ای از ضرب المثل ها از آسان به سخت پیشنهاد و الگوی اصلاح شده ریچموند (۱۹۸۷) برای مقایسه شباهت ها و تفاوت های ضرب المثل های فارسی با ضرب المثل های زبان مادری فارسی آموزان ارائه می گردد.
Keywords:
کاربردشناسی , زبان شناسی اجتماعی , آموزش زبان فارسی (آزفا) , ضرب المثل , فارسی آموزان , الگوی ریچموند
Authors
الهام صداقت
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
اسماعیل آذر
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران