اثر کیتوزان و سالیسیلیک اسید به همراه عصاره پنیرک و آلوئه ورا بر شاخص های کیفی و کمی نارنگی انشو

آزمایشی با هدف بررسی اثر تیمارهای کیتوزان، اسید سالیسیلیک، ژل آلوئه ورا و موسیلاژ پنیرک بر فاکتورهای کیفی نارنگی انشو و تعیین بهترین غلظت آنها، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کیتوزان (۰/۵، ۱ و ۱/۵ درصد)، اسید سالیسیلیک (۱، ۱/۵ و ۲ میلی مولار)، ژل آلوئه ورا (۱۵، ۳۰ و ۴۵ درصد) و موسیلاژ پنیرک (۱۵، ۳۰ و ۴۵ درصد) به صورت غوطه وری و سپس نگهداری به مدت ۴۵ روز (دوره انبارمانی با ۴ سطح ۰، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ روز) در انبار بودند. pH آب میوه، اسید قابل تیتراسیون، کاهش وزن میوه، محتوای اسید آسکوربیک و ظرفیت آنتی اکسیدانی از شاخص های مورد اندازه گیری بودند. با توجه به نتایج موثرترین تیمار در حفظ صفات فوق تیمار اسید سالیسیلیک با غلظت ۲ میلی مولار بوده است.

Keywords:

نارنگی , پس از برداشت , مرکبات , زیست تخریب پذیر , ظرفیت آنتی اکسیدانی