بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری و گرایش به مصرف مواد مخدر نوجوانان ۱۴تا ۱۷ ساله در شهر آشخانه

امروزه هسته مهمی از باورها و ادراکات کودک از باورها و رفتارهای والدین با آنهاست و با بررسی نحوه ادراک فرزندان از سبک های فرزند پروری می­توان به شیوه­های موثر در بروز رفتارهای اعتیادگونه پی برد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری و گرایش به مصرف مواد مخدر نوجوانان ۱۴تا ۱۷ ساله در شهر آشخانه انجام پذیرفت. روش این تحقیق پیمایشی است و ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد کوتاه شده سبک های فرزند پروری (مدل مریم اسماعیلی نسب) و پرسشنامه گرایش به مصرف مواد مخدر (مدل محقق ساخته) می باشد. اعتبار پرسشنامه ها با استفاده از آزمون کرونباخ به ترتیب ۹۳/۰و ۸۷/۰ بدست آمد. جامعه مورد مطالعه به تعداد ۲۴۰۰ نفر شامل کلیه پسران و دختران دبیرستانهای ( مقطع متوسطه  دوم ) منطقه به اصطلاح بمبئی شهر آشخانه بود که به تفکیک اعم از: ۱۳۰۰ نفر و پسر۱۱۰۰ نفر دختر می باشد. نمونه آماری شامل شامل ۳۳۱ نفر (بر طبق جدول مورگان) از اعضای جامعه است که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی  پرسشنامه در میان آن ها توزیع شد. با انجام آزمون های همبستگی فرضیه اصلی این پژوهش در سطح اطمینان ۹۹% مورد تایید قرار گرفت؛ همچنین این طور استنباط شد که بین مولفه های فرعی پژوهش (سبک  والدین قاطع ، سبک  والدین آسانگیر ، سبک والدین مسامحهکار) با گرایش به مصرف مواد مخدر در سطح اطمینان ۹۹ % رابطه معنا داری وجود دارد.

Keywords:

سبک های فرزند پروری , سبک والدین قاطع , سبک والدین آسان گیر , سبک والدین مسامحه کار , گرایش به مصرف مواد مخدر