بررسی اثر تغییر در روش محاسبه ذخیره مطالبات مشکوک الوصول بر کیفیت گزارشگری مالی بانک ها

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تغییر در روش حسابداری محاسبه ذخایر وام های بانکی بر کیفیت گزارشگری مالی بانک ها می باشد. برای انجام این کار، ابتدا ادبیات نظری فعلی حول موضوع پژوهش تشریح و نظرات متضاد موجود در پژوهش های پیشین بیان شده است. در ادامه، ذخایر وام ها با فرض بکارگیری روش مورد تایید استانداردهای بین المللی حسابداری (روش زیان مورد انتظار) و با استفاده از روش ماتریس انتقال، برای ۱۷ بانک نمونه محاسبه شده است. سپس، اطلاعات متغیرهای پژوهش از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۰، با دو فرض استفاده از روش فعلی و استفاده از روش زیان مورد انتظار، جمع آوری و تجزیه و تحلیل شده و فرضیه پژوهش با استفاده از روش حداقل مربعات آزمون شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ارتباط بین تغییر در سیستم گزارشگری و اقلام تعهدی اختیاری به عنوان نشانگر کیفیت گزارشگری مالی، منفی و معنی دار می باشد و تغییر در روش حسابداری مورد استفاده در محاسبه ذخایر، سبب کاهش اقلام تعهدی اختیاری و بهبود کیفیت گزارشگری مالی می شود. از سوی دیگر، نتایج پژوهش نشان داد که بانک های بزرگ نسبت به بانک های کوچک علاقه بیشتری به استفاده از اقلام تعهدی اختیاری و اعمال مدیریت سود دارند که این موضوع می تواند ناشی از "تئوری هزینه های سیاسی" باشد.

بررسی اثر تغییر در روش محاسبه ذخیره مطالبات مشکوک الوصول بر کیفیت گزارشگری مالی بانک ها Keywords:

استانداردهای بین المللی حسابداری , کیفیت گزارشگری مالی بانک ها , روش زیان مورد انتظار , اقلام تعهدی اختیاری