رابطه سبک های مقابله مذهبی با کیفیت زندگی افراد HIV مثبت

سابقه و هدف: ایدز یک بیماری است که به لحاظ ایجاد مشکلات اجتماعی فراوان، تفکرات سوء حاکم بر جامعه و برچسب اجتماعی، نه تنها از جنبه جسمانی بلکه از بعد سلامت روانی نیز وضعیت بیماران را متاثر کرده و تمامی ابعاد زندگی افراد بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. در این راستا هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبک های مقابله مذهبی و کیفیت زندگی بیماران HIV مثبت می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. نمونه پژوهش شامل ۱۰۵ بیمار HIV مثبت تحت پوشش مراکز مشاوره بیماری های رفتاری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بود که در شش ماهه اول سال ۱۳۹۲ با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مقابله مذهبی افلاک سیر و Coleman و کیفیت زندگی چند بعدی مربوط به بیماران مبتلا به ایدز بود و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سبک های مقابله مذهبی (Coping Religious Styles) (فعالیت مذهبی، ارزیابی خیرخواهانه و مقابله فعال) و کیفیت زندگی رابطه مثبتی وجود دارد؛ اما رابطه بین سبک های مقابله مذهبی (احساسات منفی نسبت به خدا و مقابله منفعل) و کیفیت زندگی منفی می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که مولفه احساسات منفی نسبت به خدا (۳۵/۰R Adjusted=) بیشترین نقش را در تبیین کیفیت زندگی این بیماران دارد. استنتاج: افزایش مقابله مذهبی مثبت و کاهش مقابله مذهبی منفی در افراد HIV مثبت می تواند سبب بهبود کیفیت زندگی این بیماران شود. همچنین می توان از برنامه ریزی آموزشی جهت تقویت مقابله مذهبی به عنوان راه کار مناسبی جهت توانبخشی این بیماران استفاده کرد.

Keywords:

AIDS , Quality of life , Religious coping , ایدز , کیفیت زندگی , مقابله مذهبی