چگونگی تقویت حس تعلق خاطر در مخاطب به کمک هویت بخشیدن به فضای اقامتگاه بوم گردی

این پژوهش سعی بر این دارد که نشان دهد چگونه یک معمار با قدرت طراحی خود می تواند فاکتورهایی مثل حس مکان و هویت فضایی را در یک مجموعه اقامتگاه بوم گردی ایجاد کند و این موضوع چه تاثیری بر رشد اقتصادی کارکنان مجموعه و در مقیاس کلان تر مردم آن منطقه می گذارد و باعث ارتقاء سطح کیفی زندگی مردم آن منطقه می شود. همچنین مخاطبان و گردشگران آن مجموعه آرامش را در آن مکان حس کنند و با یادآوری خاطرات آن مکان تمایل به استفاده مجدد از آن مجموعه داشته باشند.در ادامه به این موضوع می پردازد که از طریق بیان کردن عوامل کالبدی و ادراکی و ارائه راهکارهای کاربردی، روش های هویت بخشیدن به فضا و ایجاد حس دلبستگی در مخاطب را بیان کند که کاربرد این امر به تنهایی باعث یادواری خاطرات گردشگری که در اقامتگاه بوم گردی با هویت اقامت داشته می شود و در پی آن گردشگر در سفرهای بعد به دنبال اقامت مجدد در آن مکان می شود، که این امر علاوه بر ایجاد آرامش روانی در مخاطب و شناساندن هویت آن منطقه به افراد دیگر باعث رونق اقتصادی برای مردمان آن حوالی نیز می شود.

Keywords:

حس مکان , هویت بخشی , فضا و مکان , تعلق خاطر , اقامتگاه بوم گردی.