بررسی حذف نیترات از محلولهای آبی با لئوناردیت عاملدارشده

یون نیترات از جمله مهمترین آلایندههای منابع آب سطحی و زیرزمینی میباشند که در اثر ورود فاضلابهای خام انسانی، صنعتی و فاضلابهای کشاورزی وارد منابع آبی می شوند. یون نیترات شاخص وقوع آلودگی آبهای زیرزمینی است. بالا بودن غلظت این یون در آب علاوه بر سمیت آن میتواند آلودگی میکروبی به همراه داشته باشد بهطوری که افزایش غلظت نیترات در آب از طریق طعم و مزه قابل تشخیص نیست. افزایش آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی توسط نیترات، انگیزه مهمی برای یافتن راه حلهای با حداقل اثرات زیست محیطی برای حذف آنها می باشد. اگر غلظت نیترات بالاتر از حد استاندارد(برحسب نیترات mg/L 45 ) باشد،مصرف این آب سبب بروز بیماری متهموگلوبینی در کودکان می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان جذب نیترات بر روی لئوناردیت عاملدار شده میباشد. همچنین در این مطالعه تاثیر فاکتورهای مانند غلظت اولیه نیترات، زمان تماس، جرم جاذب و pH در ظرفیت جذب تعیین شده است. این مطالعه از نوع بنیادی – کاربردی است و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد و سپس طبق متداولترین ایزوترمها میزان جذب و دینامیک واکنش نیترات تعیین شد. حداکثر حذف نیترات در و زمان تماس ۶٠ دقیقه، تحت تاثیر یک گرم لئوناردیت با غلظت اولیه نیترات mg/L 50 به ترتیب برابر 77 % ، 77% ، 54% ، 48% بدست آمد. ایزوترم فروندلیچ (R2=٠/٩۴٨٨) ولانگمویر R2=٠/٩974 بیشترین تطابق را با دادههای این مطالعه نشان داد. یافتهها نشان داد که میزان حذف نیترات با افزایش وکاهش ،کاهش یافت و با افزایش زمان تماس و افزایش گرم لئوناردیت مصرفی درصد حذف افزایش یافت؛ و با افزایش غلظت نیترات درصد حذف کاهش یافت. بنابراین جهت حذف بیشتر نیترات شرایط بهینه آزمایش تعیین گردید؛ نیترات بااین روش حذف، می تواند به زیر حد استاندارد(برحسب نیترات mg/L 45 ) برسد. دستاورد مهم این روش معرفی لئوناردیت به عنوان یک جاذب ارزان، موثر و در دسترس با ظرفیت جذب بالا برای بسیاری از آلایندهها است.

Keywords:

جذب سطحی , نیترات , هم دماهای جذبی , لئوناردیت