راهبردهایی برای بهبود مدیریت سیستم اعزام دانشجو به خارج از کشور جهت توسعه ارتباط دانشگاه، دولت و صنعت

ادامه تحصیل و عزیمت دانشجویان ایرانی به خارج قدمتی دویست ساله دارد و به زمانی برمی گردد که اولین گروه پنج نفره با حمایت عباس میرزا در سال ۱۸۱۲ به خارج اعزام شدند. از آن زمان به بعد روند اعزام ادامه داشته است و گروه های چند نفره به چند ده نفره تبدیل گردیده است چرا که اعزام دانشجو در ایران مقوله ای ارزشی است و دغدغه بسیاری از ایرانیان و خانواده های آنها می باشد. این مقاله ضمن تشریح تاریخچه و ویژگی های اعزام دانشجو نتایج یک طرح تحقیقاتی که توسط یک تیم از دانشجویان شاغل به تحصیل در بریتانیا انجام شده است را بیان می نماید. با توجه به اینکه این مطالعه در بریتانیا به عنوان یک کشور توسعه یافته انجام شده است تفاوت های اعزام در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته تشریح می گردد و با توجه به این تفاوت ها و نتایج طرح تحقیقاتی انجام شده، پیشنهاداتی برای اصلاح مدیریت سیستم اعزام دانشجو جهت توسعه ارتباط دانشگاه، دولت و صنعت در ایران ارائه می شود.

Keywords:

اعزام به خارج