تبیین رابطه تفکر و صبر با تکیه بر قرآن و حدیث

تفکر یعنی تصرف قلب در معانی اشیاء برای ادراک مطلوب و این که نقش آن برای انسان می تواند همانند نوری باشد تا وی را از هرگونه ظلمت و تاریکی خارج کرده و به سوی سعادت و خوشبختی حقیقی هدایت نماید. در فرهنگ اسالمی راجع به ضرورت و اهمیت تفکر بسیار تاکید شده است، به طوری که امام علی )ع( انسان مومن را در افکار و اندیشه هایش غوطه ور می داند. همچنین قرآن کریم هم اندیشه کردن در خلقت آسمان ها و زمین و رفت و آمد شب و روز را جزو صفات خردمندان برمی شمرد، که می تواند نشانه هایی از حکمت را برای آن ها حاصل نماید. واژه »صبر« به معنای این خواهد بود که ما در هر کاری استقامت و پایداری را سرلوحه زندگی خویش قرار دهیم. همچنین تعریفی که از واژه »صبر« در فرهنگ اخالقی آمده است : این که هرچیزی با عقل و منطق سازگار باشد، صبر انجام آن را برای ما حکم می کند و از آن چه که مخالف با عقل و تعالیم اسالمی دیده شود، ما را نسبت به ترک آن فعل مجبور و وادار می سازد. دین اسالم ضرورت و اهمیت صبر و استقامت را به صراحت اعالم می دارد؛ چنان که بر طبق فرمایش رسول گرامی اسالم، صبر یکی از مهم ترین ارکان ایمان معرفی می شود. همچنین قرآن کریم هم به تمامی انسان ها توصیه و سفارش می کند که در هنگام مواجهه با مشکالت و سختی ها باید در زندگی خود از صبر و نماز کمک بگیرند. در این مقاله سعی برآن شده که موضوعاتی استخراج گردد، تا رابطه تفکر و صبر به طور همزمان مورد تجزیه و تحلیل علمی قرار گیرد. مباحثی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته، شامل موارد ذیل می باشد : ۱ -گردش روزگار ۲ -عدم استجابت دعا ۳ -بی وفایی مردم ۴ -بی وفایی روزگار ۵ -روش فقرزدایی

Keywords:

تفکر , صبر , اندیشه , استقامت , اسلام