نقش مویان و نیتروژن در بهبود کارایی علف کش تری بنورون متیل در کنترل علف هرز خردل وحشی، Sinapis arvensis

به منظور بررسی اثر اضافه کردن مویان ها و منابع نیتروژنی مختلف روی کارایی علف کش تری بنورون متیل، آزمایشی گلدانی در سال ۱۴۰۰ در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در قالب آزمایش فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیبی از چهار غلظت علف کش تری بنورون متیل (۰، ۵/۴، ۹ و ۱۵ گرم ماده موثره در هکتار) به صورت پس رویشی، منابع نیتروژن شامل بدون نیتروژن، نیترات آمونیوم، سولفات آمونیوم، استات آمونیوم و اسیدآمینه آسپاراژین و مویان های آمفوتر، آنیونی، دو مویان غیریونی و بدون مویان بودند. نتایج نشان داد مقدار شاخص سبزینگی، سطح برگ و وزن خشک کل بوته علف هرز خردل وحشی در تیمار شاهد بدون علف کش حداکثر بود و با افزایش غلظت علف کش کاهش پیدا کرد. کاربرد جداگانه منابع نیتروژن و مویان ها با غلظت­های مختلف علف کش، کارایی آن ها را در مقایسه با عدم کاربرد مواد افزودنی افزایش داد به طوری که نیترات آمونیوم و استات آمونیوم مقدار ED۹۰ را از ۱۵ گرم به ۶ گرم ماده موثره علف کش در هکتار و مویان آنیونی سدیم لوریل اتر سولفات و مویان غیریونی کاستراویل اتوکسیلات به ۱۴ و ۰۲/۱۱ گرم ماده موثره در هکتار کاهش دادند. کاربرد هم زمان مویان و نیتروژن با علف کش کارایی آن را بیشتر از کاربرد جداگانه این مواد افزایش داد. در مجموع، کاربرد نیترات آمونیوم، استات آمونیوم و سولفات آمونیوم با مویان لوریل الکل اتوکسیلات، کاربرد نیترات آمونیوم با کاستر اویل اتوکسیلات و استات آمونیوم با سدیم لوریل اتر سولفات بالاترین اثربخشی را در افزایش کارایی علف کش تری بنورون متیل در کنترل خردل وحشی داشت.

Keywords:

کاهش دهنده کشش سطحی , نمک آمونیومی , کارایی علف کش , سولفونیل اوره , غلظت موثر