آغازگری مدل بسیط فشارورد منطقه ای به روش مد بهنجار

برای مدل بسیط فشارورد الگوریتم های آغازگری به روش مد بهنجار از مرتبه های اول و دوم فرمول بندی می شود. الگوریتم های آغازگری روی مدلی منطقه ای با طرحواره ای اویلری که آنزتروفی پتانسیلی را پایسته نگاه می دارد، در تفکیک های فضایی متفاوت روی داده های واقعی تر از ۵۰۰ هکتوپاسکال به کار بسته می شود. چنانچه میدان تاوایی پتانسیلی خطی شده qℓ که در آغازگری مد بهنجار دست نخورده می ماند، فقط با استفاده از میدان ارتفاع ژئوپتانسیلی اولیه Z ساخته و باد زمینگرد متناظر با Z برای شرایط مرزی در فرایند آغازگری استفاده شود، آغازگری حساسیت نامطلوبی به تفکیک فضایی نشان می دهد. اما اگر میدان qℓ از روی توزیع میدان های Z و تاوایی نسبی ζ میدان باد اولیه تعیین و باد زمینگرد متناظر با qℓ حاصل برای شرایط مرزی استفاده شود‘ نتایج سازگاری در تفکیک های فضایی متفاوت به دست می آید. در بررسی کیفی نتایج آغازگری های مرتبه اول و دوم را به سختی می توان تمیز داد . اما بررسی کمی روی نرم انحراف از توازن های مرتبه اول و دوم در ضمن انتگرالگیری های ۴۸ ساعته نشان از برتری آغازگری مرتبه دوم به ویژه در ۲۴ ساعت اول انتگرالگیری دارد.