ویژگی های کمی و کیفی اوری و لور در فرم های مختلف زمین در ذخیره گاه جنگلی اندبیل خلخال

در این تحقیق برای بررسی ویژگی های کمی و کیفی گونه اوری (.Quercus macranthera F&M) و لور (Carpinus orientalis Mill.) یکی از رویشگاه های مهم این دو گونه در ذخیره گاه منطقه جنگلی اندبیل واقع در شهرستان خلخال انتخاب شد. در داخل هر یک از فرم های مختلف زمین (یال، دامنه و دره) در چهار جهت جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق و غرب) از حد ارتفاعی پایین تا بالا به صورت انتخابی، قطعات نمونه دایره ای شکل به مساحت ۵ آر (۵۰۰ مترمربع) و به تعداد ۴۸ قطعه نمونه، انتخاب و مشخصه های مورد بررسی در داخل هر یک از قطعات نمونه یادداشت و نسبت به اندازه گیری مشخصه های کمی و کیفی درختان اقدام شد. نتایج نشان داد که پراکنش هر دو گونه از ارتفاع ۱۹۴۰ تا ۲۵۴۰ متر از سطح دریا است، اما از ارتفاع۲۳۸۰ تا ۲۵۴۰ متر درختان به صورت پراکنده در منطقه حضور دارند. به طور کلی جهت های شمالی و فرم ها ی دامنه و دره رویشگاه های مناسبی از نظر ویژ گی های کمی و کیفی درختان اوری و لور هستند. ۸/۹۵ درصد پایه های اوری و ۷/۹۶ درصد لورها شاخه زاد هستند، بلندترین درختان اوری (۶۵/۳متر) و لور (۶۲/۲ متر) در بخش شاخه زاد هر دو در فرم دره و در جهت شمالی مشاهده شدند. بیشترین ارتفاع تنه اوری (۳۰/۲ متر) و لور (۷/۱متر) هر دو در فرم دامنه اندازه گیری شدند. بیشترین زادآوری در جهت شمالی دیده شد. از نظر ویژ گی های کیفی نیز مشخص شد که بهترین درختان، در فرم دره قرار دارند.

Keywords:

نیاز های رویشگاهی , خصوصیات اکولوژیک , خصوصیات جنگل شناسی , اوری , لور , خلخال