بررسی تاثیر برخی عوامل زیستی بر گیاه پالایی سرب و جذب فسفر توسط اکالیپتوس (Eucalyptus Camaldulensis)

سرب یکی از مهم ترین آلاینده‎های محیطزیست به شمار می‎ آید که جذب عناصر غذایی توسط گیاه را مختل می‎کند. تحقیق حاضر با هدف بررسی پتانسیل برخی عوامل ‎زیستی در گیاه ‎پالایی سرب و جذب عناصر غذایی توسط اکالیپتوس در خاک آلوده به سرب انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطح باکتری (B۰،  Ba۱۰۵ و Ps۳۶)، دو سطح قارچ (M۰ و M۱) و سه سطح سرب (صفر، ۵۰ و ۱۰۰ میلی‎گرم در کیلوگرم) بود. جدایه ‎های باکتریایی مورد استفاده از جنس سودوموناس و باسیلوس و قارچ نیز از گونه گلوموس موسه انتخاب شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت سرب در خاک، جذب این عنصر توسط گیاه افزایش می یابد. تلقیح با باکتری باسیلوس Ba۱۰۵ موجب افزایش معنی‎دار مقدار جذب سرب در اندام ریشه ای شد و این تیمار به افزایش ۵۵ و ۵/۱۹ درصدی مقدار جذب سرب به ترتیب نسبت به تیمار شاهد (بدون تلقیح) و تلقیح با باکتری سودوموناسPs۳۶ انجامید. تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی نیز سبب افزایش ۷/۲۳ و ۴۴ درصدی مقدار جذب سرب در اندام هوایی و ریشه نسبت به شاهد شد. بیشترین مقدار جذب فسفر در غلظت صفر سرب بود و با افزایش مقدار سرب خاک، مقدار جذب فسفر در اندام هوایی و ریشه کاهش یافت. تلقیح با باکتری Ps۳۶ و Ba۱۰۵ همراه قارچ میکوریزی موجب افزایش مقدار فسفر و پتاسیم جذب شده در ریشه و اندام هوایی اکالیپتوس شد. همیاری ریز‎جانداران مفید (باکتری و قارچ) خاکزی، با گونه های درختی سریع ‎الرشد و دارای زیست ‎توده بالا، همچون اکالیپتوس می‎تواند موجب بهبود کارایی گیاه‎پالایی در شرایط تنش فلزات سنگین شود.

Keywords:

اکالیپتوس , زیست ‎توده , قارچ میکوریزی , همیاری , Pseudomonas